Cassius Baloyi
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1974 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
junior lekka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
46 |
| Zwycięstwa |
37 |
| Przez nokauty |
19 |
| Porażki |
8 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
0 |
Cassius Baloyi (ur. 5 listopada 1974 w Giyani) – południowoafrykański bokser, były dwukrotny zawodowy mistrz świata organizacji IBF w kategorii junior lekkiej (do 130 funtów).
Zawodową karierę rozpoczął w styczniu 1994. Wygrał swoich dwadzieścia sześć pierwszych walk, pokonując między innymi przyszłego mistrza świata IBF w kategorii piórkowej Franka Toledo, byłego mistrza świata IBF w tej samej kategorii Hectora Lizarragę oraz byłego mistrza świata WBO Steve Robinsona[1]. W 2001 zmienił kategorię wagową na wyższą. 3 listopada 2001 doznał pierwszej porażki - przegrał na punkty z rodakiem Phillipem N'dou.
W 2002 stoczył dwie zwycięskie walki, między innymi z dwukrotnym mistrzem IBF, Mbulelo Botile (TKO w 11 rundzie)[2]. Następne walki stoczył dopiero w 2004 roku. 20 listopada 2004 pokonał na punkty byłego mistrza świata IBF w kategorii super piórkowej, Lehlohonolo Ledwabę. Pięć miesięcy później doszło między tymi bokserami do pojedynku rewanżowego, który ponownie na punkty wygrał Baloyi[3]. 31 sierpnia 2005 doznał drugiej porażki w karierze, przegrywając na punkty z Isaakiem Hlatshwayo[4].
Równo dziewięć miesięcy później zdobył tytuł mistrza świata IBF, pokonując przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie pięciokrotnego zawodowego mistrza świata, Manuela Medinę[5]. Tytuł stracił już jednak w następnej walce odbytej zaledwie dwa miesiące później, przegrywając na punkty z Gairy St. Clairem[6].
5 lipca 2007 w pojedynku eliminacyjnym IBF ponownie zmierzył się z Mediną. Walka zakończyła się jednak remisem w czwartej rundzie z powodu głębokiego rozcięcia skóry pod prawym okiem Mediny, spowodowanego przypadkowym zderzeniem głowami. W konsekwencji doszło do kolejnej walki eliminacyjnej, w której Baloyi zmierzył się z St. Clairem i wygrał z Australijczykiem na punkty.
Po tym zwycięstwie Baloyi został oficjalnym pretendentem do pojedynku o tytuł mistrza świata IBF. 12 kwietnia 2008 zmierzył się z dotychczasowym mistrzem, swoim rodakiem Mzonke Faną i odebrał mu pas mistrzowski wygrywając decyzją większości na punkty[7]. 13 września tego samego roku po raz pierwszy obronił swój tytuł, pokonując przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie z Javiera Osvaldo Alvareza[8].
18 kwietnia 2009 roku stracił pas mistrzowski, przegrywając przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Malcolmem Klassenem[9]. Na ring powrócił w październiku tego samego roku, pokonując w walce eliminacyjnej IBF Argentyńczyka Roberto Davida Arrietę[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Robinson edged out. BBCSport.com. [dostęp 2009-04-28]. (ang.).
- ↑ Zolile Mtshelwane: Baloyi retains his title. safrica.info. [dostęp 2009-04-28]. (ang.).
- ↑ Baloyi wins rematch. news24.com. [dostęp 2009-04-28]. (ang.).
- ↑ Deon Potgieter: Baloyi wins in defeat. TheSweetScience.com. [dostęp 2009-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-30)]. (ang.).
- ↑ Baloyi KO victory stuns Medina. BBCSport.com. [dostęp 2009-04-28]. (ang.).
- ↑ Ron Jackson: St. Clair wins IBF/IBO Belts. Iboboxing.com. [dostęp 2009-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-04)]. (ang.).
- ↑ Ryszard Koczura: Balloyi odzyskał tytuł. boxing.pl. [dostęp 2009-04-28]. (pol.).
- ↑ Baloyi stops Alvarez to retain belt. Yahoo!Sports.com. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
- ↑ Ron Jackson: Klassen dethrones Baloyi!. Fightnews.com. [dostęp 2009-04-28]. (ang.).
- ↑ Ron Jackson: Baloyi victorious in return. Fightnews.com, 31.10.2009. [dostęp 2009-11-08]. (ang.).