Przejdź do zawartości

Centralny Dworzec Pocztowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Centralny Dworzec Pocztowy
Ilustracja
Dworzec Pocztowy w czasie powstania warszawskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Żelazna 21
Warszawa

Styl architektoniczny

funkcjonalistyczny

Architekt

Józef Szanajca

Rozpoczęcie budowy

1936

Ukończenie budowy

1941

Pierwszy właściciel

PKP

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Centralny Dworzec Pocztowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Centralny Dworzec Pocztowy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Centralny Dworzec Pocztowy”
Ziemia52°13′37,4″N 20°59′42,2″E/52,227056 20,995056

Centralny Dworzec Pocztowy – dawny dworzec kolejowy w Warszawie przeznaczony do obsługi ruchu pocztowego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dworzec Pocztowy wzniesiono częściowo na terenach dawnego Dworca Kaliskiego przy ul. Żelaznej 21, naprzeciw tzw. Domu Kolejowego znajdującego się na rogu ulic Żelaznej i Chmielnej.

Budowa według projektu Józefa Szanajcy w stylu funkcjonalistycznym rozpoczęła się w 1936[1]. Konstrukcję żelbetową zaprojektował inż. Wenczesław Poniż. Przerwana na krótko przez wybuch II wojny światowej, która zastała budynek z jednym skrzydłem w stanie surowym, pozostałymi w budowie.

Oddany do użytku w połowie września 1941[2] i pomalowany w barwy maskujące.

Zdobyty przez powstańców warszawskich w dniach 3–5 sierpnia 1944 i wówczas lekko uszkodzony. Mieściła się w nim reduta powstańcza[1].

Po wojnie częściowo odbudowany, częściowo rozebrany. Ostatni fragment budowli rozebrano w latach 2006–2007[1].

Nieruchomość jest własnością Poczty Polskiej, która planowała tam wzniesienie swojej nowej siedziby, a następnie biurowca[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Centralny Dworzec Pocztowy. warszawa1939.pl. [dostęp 2018-07-15].
  2. Bartoszewski W., 1859 dni Warszawy. Wydawnictwo „Znak”, Kraków 1974.
  3. Michał Wojtczuk. Hala Koszyki i Dotleniacz w jednym. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 11 czerwca 2018. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]