Centrum Techniki i Rozwoju Regionu „Muzeum Nowoczesności” w Olsztynie
| Oddział Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie | |
 Tartak Raphaelsohnów – siedziba Centrum Techniki i Rozwoju Regionu „Muzeum Nowoczesności” w Olsztynie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Knosały 3B |
| Data założenia |
14 października 2014 |
| Kierownik |
Artur Sobiela |
Położenie na mapie Olsztyna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
 53°46′24,524″N 20°28′52,180″E/53,773479 20,481161
| |
| Strona internetowa | |
Centrum Techniki i Rozwoju Regionu „Muzeum Nowoczesności” w Olsztynie – placówka muzealno-edukacyjna działająca w ramach Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie, prezentująca zdobycze techniczne i cywilizacyjne Warmii i Mazur w XIX w. i pierwszej połowie XX wieku.
Historia powstania[edytuj | edytuj kod]
Placówka mieści się w zabytkowym[1] tartaku Raphaelsohnów, jedynym zachowanym relikcie niegdysiejszej dzielnicy przemysłowej Olsztyna w zakolu rzeki Łyny[2]. Tartak został wybudowany ok. 1884 roku przez Louisa Raphaelsohna, po czym prowadzony był wspólnie przez braci Raphaelsohnów. Sprzedano go miastu w 1929 roku. Wtedy zakończył on swoją działalność produkcyjną. Po II wojnie światowej tartak Raphaelsohnów nadal pozostawał w rękach miejskich przedsiębiorstw a jego wnętrza przebudowano, dostosowując do nowych funkcji (magazyny, warsztaty, pomieszczenia socjalne). Chylący się ku ruinie, obiekt został uratowany dzięki interwencji lokalnych społeczników[2].
W 2010 roku budynek przekazano Miejskiemu Ośrodkowi Kultury w Olsztynie. W trakcie trwającej w latach 2012-2013 rewitalizacji, obiektowi przywrócono pierwotny układ wnętrz, wyeksponowano zachowane relikty przemysłowej przeszłości budynku oraz postawiono komin, translokowany z nieczynnej cegielni spod miejscowości Rozogi[3] Otwarcie Muzeum Nowoczesności nastąpiło 14 października 2014 roku. Projekt został dofinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata 2007-2013[4].
Zbiory i wystawy muzealne[edytuj | edytuj kod]
Wystawy Muzeum Nowoczesności obejmują różne zagadnienia dotyczące rozwoju cywilizacyjnego i technicznego regionu, takie jak: wynalazki XIX wieku, postaci lokalnych laureatów Nagrody Nobla, tematy związane z budownictwem, podróżowaniem, transportem, komunikacją, ale również rozrywkami i życiem codziennym mieszkańców dawnego regionu. Wśród eksponatów Muzeum można wymienić: kabinę najstarszej windy z Olsztyna, żeton tramwajowy urzędników olsztyńskiego magistratu oraz taran wodny, wydobyty niedaleko Sępopola. Kolekcję uzupełniają modele, w tym model pierwszego olsztyńskiego tramwaju, oraz animacje i prezentacje multimedialne. Unikalna jest także prezentowana w Muzeum Nowoczesności ikonografia: dotąd nieopublikowane fotografie zakola Łyny, kolekcja portretów olsztynian sprzed 100 lat, fotografie lokali i prywatnych mieszkań w technice 3D czy plany rozbudowy Kanału Elbląskiego z 1925 roku[5][6].
W tartaku Raphaelsohnów MOK organizowane są ponadto rozmaite działania edukacyjno-animacyjne, w tym otwarte spotkania poświęcone regionowi. Przy Muzeum działa Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Nowoczesności „Tartak”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Budynek decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 5 listopada 2007 roku został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A - 4482.
- ↑ a b Tartak Raphaelsohnów. Olsztyn.24. [dostęp 2014-12-15]. (pol.).
- ↑ Rewitalizacja tartaku Raphaelsohnów na Centrum Techniki i Rozwoju Regionu Muzeum Nowoczesności w Olsztynie Pdf.. [dostęp 2014-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Informacje na formwell.pl. [dostęp 2014-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-23)].
- ↑ O zbiorach w visit Olsztyn
- ↑ Opis muzeum na gazeta.mazury.pl. [dostęp 2014-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-01)].