Przejdź do zawartości

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Moskwie (Otradnoje)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
Храм Рождества Пресвятой Богородицы
Zabytek: nr rej. 7710002002[1] z dnia 4 grudnia 1974
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

Narodzenia Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

8/21 września

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Narodzenia Matki Bożej”
Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Narodzenia Matki Bożej”
Ziemia55°50′57,1″N 37°35′02,9″E/55,849194 37,584139
Strona internetowa

Cerkiew Narodzenia Matki Bożejprawosławna cerkiew w Moskwie, w jurysdykcji eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew położona jest na terenie dawnej wsi należącej do rodu bojarskiego Wiejlaminowów i noszącej ukształtowaną od niego nazwę Wieljaminowo. Gdy w 1653 dobra te stały się własnością patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Nikona (a później jego następców), przybrały nazwę Władykino, od słowa władyka oznaczającego w języku cerkiewnosłowiańskim m.in. prawosławnego biskupa[2]. Pierwszą cerkiew Narodzenia Matki Bożej na miejscu istniejącej obecnie świątyni wzniósł w 1627 Iwan Szujski; nie była to najstarsza prawosławna budowla sakralna na tym miejscu – wcześniej funkcjonowała tam cerkiew św. Mikołaja[2].

Drewniana cerkiew Narodzenia Matki Bożej do XIX w. była wielokrotnie odnawiana i przebudowywana. Trzykrotnie służył w niej patriarcha Joachim, dwukrotnie – patriarcha Adrian. Po likwidacji patriarchatu w ramach reform Piotra Wielkiego właścicielem Władykina został arcybiskup pskowski i porchowski Teofan, bliski współpracownik cara, a po jego śmierci – monaster Objawienia Pańskiego w Moskwie[2]. W XIX w. na miejscu drewnianej świątyni wzniesiono obiektu murowany. W 1859 poświęcił go metropolita moskiewski Filaret. Szeroko zakrojone prace remontowe przeprowadził w końcu tego samego stulecia proboszcz miejscowej parafii, ks. Joann Protopopow[2].

Obiekt pozostawał czynny przez cały okres ZSRR[2].

Na wyposażeniu świątyni pozostają siedemnastowieczne ikony Chrystusa Zbawiciela, Smoleńska Ikona Matki Bożej (czczona jako cudotwórcza), Kazańska Ikona Matki Bożej oraz szesnastowieczny wizerunek św. Mikołaja i powstała w tym samym stuleciu ikona patronalna.

Z cerkwią związani byli trzej nowomęczennicy rosyjscy – ks. Jan Chrustalew, protodiakon Sergiusz Stanisławlew oraz lektor Mikołaj Niekrasow[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]