Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Moskwie (Otradnoje)
nr rej. 7710002002[1] z dnia 4 grudnia 1974 | |||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
8/21 września | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy | |||||||||||||||||||
55°50′57,1″N 37°35′02,9″E/55,849194 37,584139 | |||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Moskwie, w jurysdykcji eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Cerkiew położona jest na terenie dawnej wsi należącej do rodu bojarskiego Wiejlaminowów i noszącej ukształtowaną od niego nazwę Wieljaminowo. Gdy w 1653 dobra te stały się własnością patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Nikona (a później jego następców), przybrały nazwę Władykino, od słowa władyka oznaczającego w języku cerkiewnosłowiańskim m.in. prawosławnego biskupa[2]. Pierwszą cerkiew Narodzenia Matki Bożej na miejscu istniejącej obecnie świątyni wzniósł w 1627 Iwan Szujski; nie była to najstarsza prawosławna budowla sakralna na tym miejscu – wcześniej funkcjonowała tam cerkiew św. Mikołaja[2].
Drewniana cerkiew Narodzenia Matki Bożej do XIX w. była wielokrotnie odnawiana i przebudowywana. Trzykrotnie służył w niej patriarcha Joachim, dwukrotnie – patriarcha Adrian. Po likwidacji patriarchatu w ramach reform Piotra Wielkiego właścicielem Władykina został arcybiskup pskowski i porchowski Teofan, bliski współpracownik cara, a po jego śmierci – monaster Objawienia Pańskiego w Moskwie[2]. W XIX w. na miejscu drewnianej świątyni wzniesiono obiektu murowany. W 1859 poświęcił go metropolita moskiewski Filaret. Szeroko zakrojone prace remontowe przeprowadził w końcu tego samego stulecia proboszcz miejscowej parafii, ks. Joann Protopopow[2].
Obiekt pozostawał czynny przez cały okres ZSRR[2].
Na wyposażeniu świątyni pozostają siedemnastowieczne ikony Chrystusa Zbawiciela, Smoleńska Ikona Matki Bożej (czczona jako cudotwórcza), Kazańska Ikona Matki Bożej oraz szesnastowieczny wizerunek św. Mikołaja i powstała w tym samym stuleciu ikona patronalna.
Z cerkwią związani byli trzej nowomęczennicy rosyjscy – ks. Jan Chrustalew, protodiakon Sergiusz Stanisławlew oraz lektor Mikołaj Niekrasow[2].