Chaim Icel Goldstein

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chaim Icel Goldstein, Charles Goldstein (ur. 1900[1] w Warszawie, zm. ?) – polski Żyd, robotnik i działacz lewicowy, wyemigrował do Paryża, gdzie został aresztowany i wywieziony do Auschwitz-Birkenau.

W październiku 1943 został przewieziony do Warszawy, gdzie pracował w ruinach getta. Wyzwolony po wybuchu powstania warszawskiego, wziął w nim udział. Następnie ukrywał się wraz z sześcioma osobami, w tym z księdzem katolickim, w bunkrze w opustoszałej Warszawie, podobnie jak Władysław Szpilman. Jego wspomnienia Bunkier ukazały się w jidisz, po polsku, francusku, angielsku, hebrajsku.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. National Library Of Poland /Cała Baza [online], alpha.bn.org.pl [dostęp 2017-11-22].