Cheerleading
 Cheerleaderki w czasie rozgrzewki w typowych współczesnych strojach | |
| Charakterystyka | |
| Rodzaj sportu |
zespołowa, oparta na ruchu naturalnym |
|---|---|
.jpg)
Cheerleading (ang. przewodzenie dopingowaniu) – zorganizowane układy składające się z elementów gimnastyki, tańca i akrobacji wykonywane w celu kibicowania zespołom sportowym w czasie meczów. Także osobna dyscyplina sportu. Cheerleading najpopularniejszy jest w Stanach Zjednoczonych, ale przyjął się też w wielu innych krajach.
W USA ta forma dopingu związana jest przede wszystkim z futbolem amerykańskim i z koszykówką. W sportach takich jak piłka nożna, hokej na lodzie, siatkówka czy wrestling występuje rzadko. W baseballu jedyną drużyną wspieraną przez cheerleaderki są Miami Marlins.
Jest on również uznawany według wielu czasopism oraz internetu za sport ekstremalny (z uwagi na dużą liczbę wypadków[1]), stąd regulacje dotyczące bezpieczeństwa[2].
Od 2013 roku Międzynarodowa Unia Cheerleadingu (ICU) jest członkiem SportAccord – międzynarodowej federacji sportowej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski na podstawie Karty Olimpijskiej[3]. Polskim przedstawicielem w ICU jest Polski Związek Sportowy Cheerleadingu – www.pzsc.pl
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki cheerleadingu datuje się na lata 80. XIX wieku, gdy na Princeton University okrzykami wspierano miejscowy zespół futbolu amerykańskiego. W roku 1894 absolwent Princeton Thomas Peebles wprowadził ideę zorganizowanego dopingowania do Uniwersytetu Minnesoty. W 1898 student Johnny Campbell zaczął dyrygować dopingiem stojąc przed kibicami. W ten sposób został pierwszym cheerleaderem (dosł. przewodzącym dopingowaniu).
Choć obecnie szacuje się, że 97% osób zajmujących się cheerleadingiem w USA to kobiety, idea ta rozpoczęła się od zespołów męskich. Panie zaczęły brać udział w zorganizowanym dopingu w latach 20. XX wieku w związku z ograniczoną możliwością uprawiania odpowiednich dla nich sportów na uczelniach. W tym samym okresie do zorganizowanego kibicowania dołączono elementy gimnastyki i akrobacji.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ L.B. Straus, Cheerleading: High Rates of Catastrophic Injuries and Concussions, momsteam.com, 16.09.2013 [dostęp: 23.01.2016]
- ↑ Zasady Bezpieczeństwa, [w:] Polskie Stowarzyszenie Cheerleaders, Przepisy Turniejowe, 7 listopada 2018.
- ↑ M. Broda, Cheerleaderka – sportowiec czy rozrywka dla jaskiniowców?, prawosportowe.pl, 20.01.2016 [dostęp: 23.01.2016]