Chortycia (pociąg pancerny)
„Chortycia” (ukr. Бронепотяг „Хортиця”) – ukraiński pociąg pancerny podczas wojny domowej w Rosji
Pociąg powstał w sierpniu 1919 r. z przemianowania improwizowanego pociągu pancernego „Sicz Zaporoska” Ukraińskich Strzelców Siczowych, który uczestniczył wcześniej w walkach z wojskami bolszewickimi. Na stacji kolejowej Chrystynówka do „Siczy Zaporoskiej” został dołączony, wyremontowany w warsztatach kolejowych w Żytomierzu, zdobyczny wagon opancerzony z bolszewickiego pociągu pancernego. Po skierowaniu na front „Chortycia” wspierała walki 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej z wojskami Białych w rejonie Wapniarki. Następnie walczyła w okolicach Rudnica-Popieluchy. 29 października ponownie brała udział w działaniach pod Wapniarką. Pociąg dostał się pod silny ogień artyleryjski, w wyniku którego zginęło 6 żołnierzy, a 12 zostało rannych, w tym 2 oficerów. 16 listopada na stacji kolejowej Płoskirów, po ciężkiej walce z pociągiem pancernym „Korszun”, uszkodzona „Chortycia” została opuszczona przez załogę. Pociąg opanowali Biali Rosjanie, ale już go nie używali. Nazwa pociągu nawiązuje do wyspy Chortycia, będącej największą wyspą na rzece Dniepr.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „На панцирнику Хортиця”, [w:] Військово-історичний альманах, t. 1 (10), 2005