Clara Ponsatí

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clara Ponsatí
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Clara Ponsatí i Obiols

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1957
Barcelona

Zawód, zajęcie

ekonomistka, wykładowczyni akademicka, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Barceloński

Clara Ponsatí i Obiols (ur. 19 marca 1957 w Barcelonie[1]) – hiszpańska i katalońska ekonomistka, wykładowczyni akademicka oraz polityk, w 2017 minister edukacji w Generalitat de Catalunya, posłanka do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończyła ekonomię na Uniwersytecie Barcelońskim. W 1982 uzyskała w tej dziedzinie magisterium na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie, a w 1988 doktoryzowała się na Uniwersytecie Minnesoty[2]. W pracy badawczej zajęła się zagadnieniami z zakresu teorii gier, negocjacji i rozwiązywania konfliktów[1]. Pracowała jako nauczyciel akademicki m.in. na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie. Była zatrudniona w Consejo Superior de Investigaciones Científicas, hiszpańskiej wyższej radzie badań naukowych. W jej ramach w latach 2006–2012 kierowała instytutem analiz ekonomicznych, objęła stanowisko profesora tego instytutu. Wykładała też jako profesor wizytujący m.in. na Uniwersytecie w Toronto i Uniwersytecie Georgetown[2]. W 2013 jej etat na drugiej z tych uczelni nie został odnowiony, Clara Ponsatí oceniła to jako cenzurę z uwagi na jej poglądy polityczne[3]. Została później profesorem na University of St Andrews, gdzie w 2016 objęła funkcję dyrektora School of Economics and Finance[2]. Powróciła też do pracy na UAB[1].

Związała się z ugrupowaniem Junts per Catalunya. W 2016 dołączyła do sekretariatu krajowego Assemblea Nacional Catalana, organizacji skupiającej katalońskie środowiska niepodległościowe[1]. W lipcu 2017 została członkiem regionalnego rządu Carlesa Puigdemonta, w którym odpowiadała za sprawy edukacji[3]. Gabinet ten został odwołany w październiku 2017 decyzją hiszpańskiego premiera po nieuznawanej przez władze centralne katalońskiej deklaracji niepodległości. Clara Ponsatí znalazła się w grupie pięciu członków rządu, którzy uniknęli tymczasowego aresztowania, wyjeżdżając z Hiszpanii do Belgii[4]. W grudniu 2017, pozostając poza Hiszpanią, uzyskała mandat posłanki do katalońskiego parlamentu, z którego jednak zrezygnowała na początku kadencji w styczniu 2018[5]. W Hiszpanii podjęto próby jej zatrzymania na podstawie kolejnych europejskich nakazów aresztowania[6][7]. W międzyczasie powróciła do Szkocji, gdzie ponownie została profesorem na University of St Andrews[6].

W wyborach w 2019 z ramienia katalońskiego ugrupowania Lliures per Europa kandydowała na deputowaną do PE IX kadencji. Uzyskała mandat poselski, jednak jego objęcie zostało zawieszone do czasu brexitu[8]. W Europarlamencie ostatecznie zasiadła w lutym 2020[9]. W marcu 2023 powróciła do Hiszpanii, została wówczas zatrzymana na kilka godzin i wezwana na przesłuchanie[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Clara Ponsatí i Obiols. govern.cat. [dostęp 2020-01-30]. (kat.).
  2. a b c Curriculum vitae ClaraPonsatí. iae.csic.es, marzec 2016. [dostęp 2020-01-30]. (ang.).
  3. a b Clara Ponsatí, de la ANC al Govern pasando por Georgetown. lavanguardia.com, 14 lipca 2017. [dostęp 2020-01-30]. (hiszp.).
  4. Catalonia crisis: Sacked ministers held in Spanish jails. bbc.com, 2 listopada 2017. [dostęp 2020-01-30]. (ang.).
  5. Els consellers Puig i Ponsatí renuncien a les actes de diputats. vilaweb.cat, 28 stycznia 2018. [dostęp 2020-01-30]. (kat.).
  6. a b Wanted ex-Catalan minister Clara Ponsati set to surrender, says Scottish police. newindianexpress.com, 26 marca 2018. [dostęp 2020-01-30]. (ang.).
  7. Clara Ponsati: New European arrest warrant issued. bbc.com, 5 listopada 2019. [dostęp 2020-01-30]. (ang.).
  8. Los cinco que esperan el Brexit para conseguir su escaño en el Parlamento Europeo. newtral.es, 23 grudnia 2019. [dostęp 2020-01-30]. (hiszp.).
  9. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-02-01].
  10. La eurodiputada Clara Ponsatí regresa a Barcelona después de cinco años huyendo de la justicia española. elplural.com, 28 marca 2023. [dostęp 2023-03-29]. (hiszp.).