Przejdź do zawartości

Claude Callot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Claude Callot
Ilustracja
Claude Callot – Portret królowej Marii Kazimiery z dziećmi (po 1685)
Data i miejsce urodzenia

1603
Nancy

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1687
Wrocław

Narodowość

Francuz

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Claude Callot (ur. ok. 1620[1] w Nancy, zm. 21 sierpnia 1687 we Wrocławiu) – nadworny malarz królów Jana II Kazimierza Wazy, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego.

Pochodził z Lotaryngii, był bratankiem znanego grafika Jacques'a Callot. Od ok. 1640 przebywał w Rzymie, najpóźniej w 1668 przybył do Polski, w latach 1678-1687 prowadził pracownię malarską w królewskim Wilanowie; dla Jana III pracował też w innych rezydencjach[2]. W 1686 przeniósł się do Wrocławia.

Podczas pobytu w Polsce tworzył początkowo obrazy o tematyce religijnej; potwierdzono istnienie takich dwóch prac: Św. Józef trzymający Dzieciątko z Bogiem Ojcem i glorią małych aniołków, oraz Chrzest Chrystusa, znajdujących się w kościele w Bychawie (zachowała się kopia).

Później tworzył również wyobrażenia alegoryczne stosując ciemną kolorystykę w połączeniu z silnym światłocieniem i wzorując się przy tym na manierze rzymskiego baroku[2]. W Wilanowie stworzył dekorację malarską biblioteki królewskiej. Wykonał dwa tonda (Alegoria Teologii i Alegoria Filozofii), oraz projekty 16 przedstawień uczonych i filozofów. Alegoria Teologii znajduje się w północnej części pomieszczenia. Alegoryczna postać zwraca się w stronę Boskiej Opatrzności, jednocześnie wskazując na księgę, w której zapisano pierwsze słowa Ewangelii według świętego Jana. Drugi plafon, powszechnie nazywany Alegorią Filozofii przedstawia kobiecą postać w brązowo-niebieskiej szacie w otoczeniu przyrządów matematycznych podpierającą głowę na globie ziemskim. Warto zauważyć, że Callot prawdopodobnie nie był odpowiedzialny za program ideowy malowideł, a jedynie za projekty rozwiązań kompozycyjnych.[3] Jego dziełem był prawdopodobnie niezachowany plafon z przedstawieniem Belizariusza- bizantyńskiego dowódcy wojskowego w pałacu Sobieskich w Żółkwi[4]. Twórczość jego nie została dostatecznie rozpoznana; za ważne dzieło artysty przez długi czas uchodził wyobrażający Jutrzenkę plafonu w wilanowskim gabinecie królowej, przypisywany obecnie Janowi Reisnerowi[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zygmunt Batowski w Polskim Słowniku Biograficznym podaje datę urodzenia 1603.
  2. a b c Anna Lewicka-Morawska i in.: Słownik malarzy polskich. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1998.
  3. Muzeum Pałac w Wilanowie, Claude Callot [online].
  4. Muzeum Pałac w Wilanowie, Callot Claude

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]