Claude Labbé
Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 listopada 1993 |
Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec |
Alma Mater | |
Stanowisko |
deputowany (1958–1962, 1968–1993), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1980) |
Partia |
Zgromadzenie Ludu Francuskiego, Unia Demokratów na rzecz Republiki, Zgromadzenie na rzecz Republiki |
Odznaczenia | |
Claude L.L.P. Labbé (ur. 27 stycznia 1920 w Argenteuil, zm. 29 listopada 1993 w Marsylii[1][2]) – francuski polityk, uczestnik ruchu oporu podczas II wojny światowej, wieloletni deputowany krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie pocztowców mających korzenie w Owernii. Ukończył Lycée Condorcet, następnie studiował literaturoznawstwo na Uniwersytecie Paryskim. Pracował jako inspektor w Air France. W 1939 powołany do wojska, w 1940 uczestniczył jako czołgista w kampanii francuskiej. Przystąpił do organizacji podziemnej „Réseau Comète”, w 1944 uczestniczył w wyzwoleniu Argentuil.
W 1948 wstąpił do Zgromadzenia Ludu Francuskiego Charles de Gaulle’a, później działał w kolejnych formacjach gaullistowskich, w tym w Unii Demokratów na rzecz Republiki (m.in. jako lider frakcji parlamentarnej) i od 1976 w Zgromadzeniu na rzecz Republiki (w tym ostatnim był osobistym doradcą Jacques’a Chiraca. Od 1953 do 1956 zasiadał w radzie miejskiej Argenteuil[1]. W latach 1958–1962 i 1968–1993 zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym łącznie przez osiem kadencji[3]. Należał także do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[4]. W 1979 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, jednak zrezygnował z mandatu w lipcu 1980[5]. W latach 1986–1993 wiceprezewodniczący Zgromadzenia Narodowego. Występował jako zdecydowany przeciwnik prezydenta François’a Mitterranda oraz traktatu z Maastricht[2]. Mandat posła krajowego wykonywał do końca kadencji w kwietniu 1993, zmarł kilka miesięcy później.
Był żonaty, miał jednego syna[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Za działalność podczas II wojny światowej odznaczony Krzyżem Wojennym i Medalem Ruchu Oporu. W 1993 otrzymał Legię Honorową V klasy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ancien président du groupe RPR de l'Assemblée nationale Claude Labbé est mort. lemonde.fr, 1 grudnia 1993. [dostęp 2022-10-20]. (fr.).
- ↑ a b c Obituary: Claude Labbe. independent.co.uk, 29 grudnia 1993. [dostęp 2022-10-20]. (ang.).
- ↑ Vincent Ansquer. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-10-19]. (fr.).
- ↑ Mr Claude Labbe. coe.int. [dostęp 2022-10-20]. (ang.).
- ↑ Claude Labbé. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-10-08].
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Paryskiego
- Członkowie francuskiego ruchu oporu
- Francuscy parlamentarzyści (V Republika)
- Francuscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Francuscy samorządowcy
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Ludzie urodzeni w Argenteuil
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Odznaczeni Medalem Ruchu Oporu
- Politycy Unii Demokratów na rzecz Republiki
- Politycy Zgromadzenia na rzecz Republiki
- Uczestnicy kampanii francuskiej 1940
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 1993