Goździeniowiec piękny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Clavulinopsis laeticolor)
Goździeniowiec piękny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

goździeńcowate

Rodzaj

goździeniowiec

Gatunek

goździeniowiec piękny

Nazwa systematyczna
Clavulinopsis laeticolor (Berk.) & M.A. Curtis) R.H. Petersen
Mycologia 57(4): 522 (1965)

Goździeniowiec piękny (Clavulinopsis laeticolor (Berk. & M.A. Curtis) R.H. Petersen) – gatunek grzybów z rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavulinopsis, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1868 r. Miles Joseph Berkeley i Moses Ashley Curtis nadając mu nazwę Clavaria laeticolor. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1965 r. R.H. Petersen, przenosząc go do rodzaju Clavulinopsis[1].

Synonimów nazwy naukowej ma ponad 20. Niektóre z nich[2]:

  • Clavaria laeticolor Berk. & M.A. Curtis 1868
  • Clavaria persimilis Cotton 1910
  • Clavaria pulchra Peck 1876
  • Clavulinopsis pulchra (Peck) Corner 1950
  • Donkella laeticolor (Berk. & M.A. Curtis) Malysheva & Zmitr. 2006
  • Ramariopsis laeticolor (Berk. & M.A. Curtis) R.H. Petersen 1978

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

W kształcie prostej lub zgiętej pałeczki o wysokości 1,5–6 cm i grubości 1–5 mm, czasami zwężający się ku podstawie. Wierzchołek jest tępy lub ostro zakończony. Powierzchnia sucha, gładka, jaskrawa, barwy cytrynowożółtej, złotożółtej, pomarańczowożółtej. Starsze owocniki blakną. Wierzchołek często ciemniejszy – pomarańczowy. Owocniki występują zazwyczaj w niewielkich i dość luźnych kępkach, rzadziej pojedynczo[4].

Miąższ

Jasnożółty, cienki, bez wyraźnego smaku i zapachu[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki białe, o rozmiarach 4,5–7 × 3,5–5,5 μm, półokrągłe, lub (częściej) o nieregularnym kształcie, gładkie z wyrostkiem o długości 1,5–2 μm. Podstawki 4-zarodnikowe. W strzępkach brak sprzążek. Powierzchnia owocnika pod wpływem KOH barwi się na żółto-zielono lub zielono[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Podano jego występowanie w Ameryce Północnej, Europie i Japonii. Jest tu szeroko rozprzestrzeniony[5].

Rośnie na ziemi, w lasach liściastych i iglastych. Owocniki wytwarza latem i jesienią[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Jest kilka podobnych gatunków goździeniowców. Goździeniowiec piękny charakteryzuje się żywymi, wyrazistymi kolorami, inne występujące w Polsce są nie tak jaskrawe. Podobny goździeniowiec wrzecionowaty (Clavulinopsis fusiformis) tworzy większe i bardziej zbite kępy owocników, często zrośnięte podstawami. Ponadto goździeniowiec piękny jest łagodny w smaku, a g. wrzecionowaty zazwyczaj jest gorzki, a roztwór KOH nie zmienia barwy w kontakcie z jego powierzchnią[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  3. Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d MushroomExpert. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2015-01-10].
  6. California Fungi. Clavulinopsis laeticolor. [dostęp 2015-01-12].