Cmentarz św. Franciszka w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz św. Franciszka
Ilustracja
Fragment bramy cmentarza (marzec 2014)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Rzgowska 156/158

Wyznanie

rzymskokatolickie

Stan cmentarza

czynny

Powierzchnia cmentarza

4,75 ha[1]

Data otwarcia

lata 80. XIX wieku

Zarządca

Kuria Biskupia Archidiecezji Łódzkiej

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz św. Franciszka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz św. Franciszka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz św. Franciszka”
Ziemia51°43′17,3190″N 19°29′03,5891″E/51,721477 19,484330

Cmentarz rzymskokatolicki św. Franciszka w Łodzi – starszy z dwóch chojeńskich cmentarzy (drugim jest cmentarz św. Wojciecha przy ul. Kurczaki), założony w latach 80. XIX wieku[1], w związku z likwidacją dotychczasowej nekropolii przy kościele św. Wojciecha. Znajduje się między obecnymi ulicami: Komorniki, Kominową, Chóralną i Rzgowską.

Jedynym wejściem na teren nekropolii jest brama znajdująca się przy ulicy Rzgowskiej 156/158.

Na terenie nekropolii zachowały się liczne nagrobki z okresu międzywojennego, pojedyncze z początku XX wieku oraz wzniesiona w 1928 kaplica cmentarna. Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z 1897 roku[1].

W okresie okupacji niemieckiej Łodzi podczas II wojny światowej, od 1 czerwca 1942 do 19 stycznia 1945r., był jednym z dwóch cmentarzy (obok pobliskiego cmentarza przy ul. Kurczaki), na którym mogli być chowani wyłącznie Polacy[a].

Niektóre osoby pochowane w cmentarzu św. Franciszka[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani na cmentarzu św. Franciszka w Łodzi.

Wśród pochowanych są m.in.:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Było to związane z przeznaczeniem rejonu Chojen w powojennych planach nazistów dotyczących Łodzi (Litzmanstadtu) do wyłącznego zamieszkania przez Polaków (por.: Tadeusz Bojanowski, Łódź pod okupacją niemiecką w latach II wojny światowej, 1939–1945. Łódź 1992, s. 196).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Lewkowska i Walczak 1996 ↓, s. 33.
  2. Janusz Hereźniak. Dr Lucyna Fagasiewicz (1920–2003). „Wiadomości Botaniczne”. Nr 3/4. Vol. 57, s. 63, 2013. Zbigniew Mirek (red. nacz.). Kraków: Instytut Botaniki im. Władysława Szafera PAN. ISSN 2543-6503. [dostęp 2017-04-27]. 
  3. nekrolog, „Dziennik Łódzki” (181), bc.wbp.lodz.pl, 31 lipca 1965 [dostęp 2023-09-05].
  4. Stanisław Liszewski : Nekrologi. [w:] Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Nekrologi [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2016-04-27. [dostęp 2017-04-27].
  5. Czesław Świrta w bazie filmpolski.pl

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Lewkowska, Wojciech Walczak: Zabytkowe cmentarze; woj. łódzkie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, 1996, seria: Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. ISBN 83-85548-49-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]