Cmentarz ewangelicki w Kadynach
Tablica informacyjna przy cmentarzu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wyznaniowy |
Wyznanie | |
Stan cmentarza |
nieczynny |
Położenie na mapie gminy Tolkmicko | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego | |
54°18′12,2″N 19°29′33,0″E/54,303389 19,492500 |
Cmentarz ewangelicki w Kadynach – cmentarz znajdujący się we wsi Kadyny w powiecie elbląskim.
Historia cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Dawny cmentarz ewangelicki w Kadynach znajduje się na północno-wschodnim skraju wsi Kadyny przy drodze polnej zwanej "Drogą Kościelną". Na cmentarzu tym pochowany jest m.in. właściciel dawnej restauracji Fritz Gottschalk[1].
W 2004 zapomniana i zaniedbana nekropolia została uporządkowana przez młodzież gimnazjum w Tolkmicku we współpracy z Nadleśnictwem Elbląg w ramach projektu "Ślady przeszłości". Do prac włączyli się również mieszkańcy Kadyn. Uporządkowano nagrobki i postumenty, poziomując je i ustawiając w określonym szyku. Pomiędzy grobami wysypano kamienny grys. Teren obsadzono cisami i jałowcami oraz utwardzono miejsca między pozostałymi grobami. Postawiono drewniany krzyż i pamiątkowy kamień ze słowami: „Pamięci tych, którzy żyli tu przed nami”[2].
Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
Świątynia Pokoju[edytuj | edytuj kod]
W odległości około 40 m od cmentarza znajdują się ruiny neogotyckiego kościoła ewangelickiego o nazwie „Świątyni Pokoju”, zbudowanego w latach 1913–1917 na polecenie cesarza Prus Wilhelma II, dla którego Kadyny w tamtym czasie były letnią rezydencją. Świątynia, zaprojektowana przez Arthura Kicktona w stylu neogotyckim, była okazałą budowlą o doskonałej akustyce. Kościół był jednonawowy z wyodrębnionym, nieco niższym prezbiterium, przykryty sklepieniem gwiaździstym. Od południa dostawiono do korpusu masywną strzelistą wieżę oraz podcienia z trzech stron[3]. Bogaty wystrój wnętrza został wykonany w miejscowej cegielni i fabryce majoliki. Kościół poświęcono w roku 1920. Sam Wilhelm II kościoła nigdy nie zobaczył, bo po przegranej wojnie w 1918 abdykował (był tylko obecny przy położeniu kamienia węgielnego pod świątynię 12 czerwca 1913)[4][5]. Świątynia przetrwała II wojnę światową z niewielkimi uszkodzeniami. Niestety w 1958 kościół ewangelicki na polecenie władz komunistycznych rozebrano[6]. Główny ołtarz tej świątyni można współcześnie podziwiać w elbląskiej katedrze. Cegłę z rozbiórki także wykorzystano m.in. przy remontach elbląskich kościołów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polska niezwykła
- ↑ czaswlas.pl | Widok obiektu [online], www.czaswlas.pl [dostęp 2020-05-02] .
- ↑ a b Wędrówka przez wzniesienia nad Zalewem Wiślanym [online], trojmiasto.pl, 20 listopada 2016 [dostęp 2020-05-02] (pol.).
- ↑ Kadyny na dużym ekranie [online], dziennikelblaski.pl [dostęp 2020-05-02] (pol.).
- ↑ Westpreussische Kirchen 01 [online], www.aefl.de [dostęp 2020-05-02] .
- ↑ Informacje umieszczono na tablicy informacyjnej przy cmentarzu ewangelickim