Cmentarz prawosławny przy ulicy Ogrodowej w Łodzi
51°46′38″N 19°26′06″E/51,777222 19,435000 nr rej. A/275 z 16.09.1980
| |
 Mauzoleum Gojżewskich | |
| Nazwa pełna |
Cmentarz prawosławny pw. Św. Aleksandra Newskiego przy ulicy Ogrodowej |
|---|---|
| Poprzednie nazwy |
Cmentarz prawosławny pw. Św. Aleksego Metropolity przy ulicy Ogrodowej |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Ogrodowa 43 |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy (dawniej wojskowy) |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
czynny |
| Powierzchnia cmentarza |
0,9 ha |
| Data otwarcia |
1855 |
| Zarządca | |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
| 51°46′38″N 19°26′06″E/51,777222 19,435000
| |
Cmentarz prawosławny pw. Św. Aleksandra przy ulicy Ogrodowej w Łodzi – najstarszy cmentarz prawosławny na terenie Łodzi, będący najmniejszą częścią kompleksu Starego Cmentarza.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz został założony w 1855. Początkowo miał powierzchnię 0,7 ha i chowano na nim jedynie wojskowych i policjantów. W kolejnych latach udostępniono go również cywilnym. W 1886 na cmentarzu wybudowano kaplicę cmentarną pw. św. Aleksego. W 1988 cmentarz powiększono o kolejne 0,2 ha. Od 1970[1] na cmentarzu odbywają się również pogrzeby katolickie. Było to spowodowane brakiem chętnych na puste miejsca po opuszczeniu Łodzi przez większość Rosjan po 1918 r. oraz złą kondycją finansową parafii prawosławnej.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kaplice[edytuj | edytuj kod]
- Kaplica pw. Zmartwychwstania Pańskiego (dawniej kaplica św. Aleksego) – główna kaplica cmentarna
- Mauzoleum Gojżewskich – pełniące rolę kaplicy przedpogrzebowej, kiedy nie można było korzystać z kaplicy św. Aleksego
Mauzolea[edytuj | edytuj kod]
- Mauzoleum Gojżewskich – neobizantyjski grobowiec Konstantija Aleksandrowicza Gojżewskiego,
- Mauzoleum nieznanej rodziny – bizantyjski grobowiec nieznanej rodziny z czerwonej cegły przykryty cebulastą kopułą wybudowany w latach 1890–1900 według projektu nieznanego autora. Odremontowany w latach 1997–1998, w tym odtworzono gwiazdy na wewnętrznej stronie kopuły.
Inne zabytkowe pomniki[edytuj | edytuj kod]
- Grób Wiktora Kaniszczewa – pomnik z 1895[2] w formie baldachimu (wojskowego namiotu) z brunatnoczerwonego i białego marmuru
- Grób Władimira Lieontowskiego – nagrobek przypisywany Wacławowi Konopce. Ma kształt trójdzielnej ściany, która ozdobiona jest gałązką róży
- Grób Wasilija Kowaliewa – nagrobek z szarego piaskowca, z płasko-rzeźbionymi gałązkami cierniowymi
- Grób Siergieja Wnukowa – nagrobek w formie pionowej płyty zwieńczony prawosławnym krzyżem
- Grób braci Kriukow – jeden ze starszych nagrobków na cmentarzu
- Grób Jekatieriny Swincowej – kamienny nagrobek w formie krzyża, po którym pnie się bluszcz
- Grób NN – najstarszy zachowany nagrobek z 1884 z zatartymi już inskrypcjami
- Zbiorowa mogiła dziewięciu żołnierzy z 40. Koływańskiego Pułku Piechoty – nagrobek z czerwonego kamienia z rosyjską inskrypcją: Wieczna pamięć wam wierni obrońcy cara i ojczyzny, z honorem wypełnialiście dług przysięgi. Od oficerów 40. Koływańskiego Pułku Piechoty
- Zbiorowa mogiła żołnierzy rosyjskich – nagrobek w formie pięciu kamiennych i dwóch drewnianych krzyży prawosławnych
Niektóre osoby pochowane w części prawosławnej Starego Cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zbigniew Piąstka: W cieniu alei cmentarnych. Łódź: Towarzystwo Przyjaciół Łodzi, 1990, s. 183.
- ↑ Anna Lewkowska, Wojciech Walczak: Województwo łódzkie. Warszawa: Ośrodek ochrony zabytkowego krajobrazu, 1996, s. 41-42, seria: Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. ISBN 83-85548-49-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Piąstka: W cieniu alei cmentarnych. Łódź: Towarzystwo Przyjaciół Łodzi, 1990, s. 182–189.
- Joanna Podolska. Cmentarz Stary i inne łódzkie nekropolie. „Gazeta Wyborcza”, s. 8–9, 2004-10-28. Łódź. (pol.).
- Ryszard Bonisławski, Joanna Podolska. Spacerownik Cmentarz Stary przy ulicy Ogrodowej. „Gazeta Wyborcza”, s. 11, 2007-10-27. Łódź. (pol.).