Cmentarz prawosławny w Mirczu
50°39′30″N 23°53′39″E/50,658333 23,894167 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
0,3 ha |
| Liczba kwater cmentarnych |
brak podziału |
| Data otwarcia |
po 1875 |
| Data ostatniego pochówku |
przed 1915 |
| Data likwidacji |
1919 |
Położenie na mapie gminy Mircze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
| 50°39′30″N 23°53′39″E/50,658333 23,894167
| |
Cmentarz prawosławny w Mirczu – nekropolia prawosławna w Mirczu, utworzona po 1875 na potrzeby miejscowej parafii, użytkowana do 1915.
Historia i opis
[edytuj | edytuj kod]Cmentarz został urządzony po 1875, tj. likwidacji unickiej diecezji chełmskiej i odgórnym przemianowaniu cerkwi unickiej w Mirczu na prawosławną. Do 1902 parafia w Mirczu nadal korzystała z cmentarza pounickiego (obecnie cmentarz rzymskokatolicki). Niezależnie od tego na potrzeby prawosławnych wytyczony jeszcze jeden, mniejszy cmentarz przy drodze z Dołhobyczowa do Hrubieszowa. Był on użytkowany do ustania działalności parafii prawosławnej w 1915[1]. W 1919 cerkiew w Mirczu została zrewindykowana na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego i ponownie poświęcona jako kościół parafialny[2].
Na początku lat 90. XX wieku na cmentarzu znajdowało się ok. sześciu zniszczonych nagrobków lub ich fragmentów, najstarszy datowany na r. 1898, zaś najmłodszy z r. 1906. Wszystkie nagrobki miały postać żeliwnych lub kamiennych krzyży[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b D. Kawałko, Cmentarze..., s. 156.
- ↑ Zabytki powiatu hrubieszowskiego. Hrubieszów: Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, 2011, s. 112. ISBN 978-83-931607-0-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.