Cytospora nivea

Cytospora nivea

Cytospora nivea na korze topoli osiki
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Sordariomycetes
Rząd	Diaporthales
Rodzina	Valsaceae
Rodzaj	Cytospora
Gatunek	Cytospora nivea
Nazwa systematyczna
Cytospora nivea Fuckel Jb. nassau. Ver. Naturk. 15: 51 (1860)

Cytospora nivea Fuckel – gatunek grzybów z klasy Sordariomycetes. Grzyb mikroskopijny.

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cytospora, Valsaceae, Diaporthales, Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Po raz pierwszy opisał go w 1860 r. Leopold Fuckel. Synonimy:

• Cytospora nivea (Hoffm.) Sacc. 1881
• Discosphaera nivea (Hoffm.) Dumort. 1822
• Engizostoma niveum (Hoffm.) Kuntze 1898
• Hypoxylon niveum (Hoffm.) Westend. 1839
• Leucocytospora nivea (Hoffm.) Tak. Kobay. 1970
• Leucostoma niveum (Hoffm.) Höhn. 1928
• Sphaeria nivea Hoffm. 1787
• Stromatosphaeria nivea (Hoffm.) Grev. 1824
• Valsa nivea (Hoffm.) Fr. 1849
• Valsa nivea subsp. tetraspora Sacc. 1881
• Valsa nivea var. tetraspora Sacc. 1882.

Morfologia

Konidiomy o średnicy 1000–1300 × 340–380 μm, częściowo zanurzone w tkance żywiciela, rozproszone, tarczowate, kolista z 3–4 komorami i ostiolami. Ostiole o średnicy 100–150 μm, na tym samym poziomie, ze spłaszczonym wierzchołkiem. Ściana składająca się z kilku do kilkunastu warstw wielokątnych komórek. Warstwa wewnętrzna gruba, brązowa, zewnętrzna ciemnobrązowa. Konidiofory nierozgałęzione, zredukowane do komórek konidiotwórczych. Są one blastyczne, enteroblastyczne, fialidowe, utworzone z najbardziej wewnętrznej warstwy ściany pyknidium, szkliste, gładkościenne. Konidia (7,1–)7,4–8,8 × 1,5–1,6(–1,9) μm (x̅ = 7,5 × 1,8 μm, n = 30), jednokomórkowe, kiełbaskowate, z lekko zakrzywionymi końcami, szkliste, gładkościenne.

Kolonie na MEA osiągające 2 cm średnicy, po 7 dniach w 25 °C, wytwarzające gęstą, kolistą grzybnię z szorstką krawędzią, białe, bez grzybni powietrznej.

Saprotrof i pasożyt rozwijający się w miękiszu kory drzew, m.in. topoli (Populus), wierzb (Salix). Jest jednym ze sprawców choroby zgorzel kory topoli. Jest pasożytem okolicznościowym, porażającym głównie drzewa osłabione. W wilgotnych rejonach Szwecji u mieszańców topoli osiki i topoli osikowej (Populus tremula x Populus tremuloides) powoduje gwałtowne zamieranie koron drzew po 10 roku życia. Jego zarodniki przenoszone są przez wiatr, deszcz i owady. Infekują miazgę kory drzew głównie przez rany. Grzyb zimuje w postaci grzybni i zarodników w porażonej korze drzew.