Częstotliwość znormalizowana
Częstotliwość znormalizowana w światłowodzie (nazywana również liczbą V) jest zadana wzorem:
gdzie:
- – promień rdzenia światłowodu,
- – długość fali w próżni,
- – maksymalny współczynnik załamania rdzenia,
- – współczynnik załamania płaszcza.
Stosując definicję apertury numerycznej (NA) otrzymuje się wzór po prawej stronie równości.
Aproksymacja[edytuj | edytuj kod]
Istnieje tzw. równanie Marcuse’a służące do oszacowania promienia modu światłowodu skokowego przy wykorzystaniu liczby V[1]:
gdzie:
- – promień rdzenia,
- – promień krzywej Gaussa[2] wyznaczony w punkcie, w którym natężenie mocy spada do wartości
Równanie to jest dobrym przybliżeniem dla 0,8 < V < 2,5. Dla V > 2,5 równanie przybliżenie ma zastosowanie tylko dla modu fundamentalnego.
Wpływ[edytuj | edytuj kod]
Częstotliwość znormalizowana ma wpływ na następujące zagadnienia:
- Dla wartości V < 2,405[3] światłowód może być tylko jednomodowy.
- Światłowody wielomodowe muszą mieć znacznie większą liczbę V.
- Liczba obsługiwanych modów dla światłowodu skokowego może być oszacowana za pomocą V jako:
- Liczba V określa jak duża część mocy prowadzona jest w rdzeniu. Dla małych wartości V (np. dla V = 1) zaledwie niewielka część mocy jest prowadzona w rdzeniu, jednakże dla wartości V ≈ 2,405 jest to już około 85% mocy.
- Małe wartości liczby V czynią światłowód bardziej narażonym na straty wynikające z niewielkich zgięć oraz na straty wynikające z powstawania pola zanikającego w płaszczu.
- Duże wartości liczby V mogą powodować wzrost strat wynikających z rozpraszania w rdzeniu lub na styku płaszcza z rdzeniem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyclopedia of Laser Physics and Technology - mode radius, diameter, spot size, Gaussian beam, waveguide, single-mode fiber. rp-photonics.com. [dostęp 2011-06-15]. (ang.).
- ↑ Wiązka prowadzona w światłowodzie skokowym jest dobrze aproksymowana przez krzywą Gaussa.
- ↑ Liczba ta jest pierwszym pierwiastkiem funkcji Bessela J0.