Czarnostrząb rdzawy
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Buteogallus meridionalis[1] | ||
| (Latham, 1790) | ||
.JPG)
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | szponiaste | |
| Rodzina | jastrzębiowate | |
| Podrodzina | jastrzębie | |
| Plemię | Accipitrini | |
| Rodzaj | Buteogallus | |
| Gatunek | czarnostrząb rdzawy | |
| Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
Czarnostrząb rdzawy[4] (Buteogallus meridionalis) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Mało płochliwy; poluje z zasiadki, często krąży. Nieraz poluje grupowo, korzystając z pożarów sawanny lub robót polowych; chwyta wypłoszone z kryjówek zwierzęta. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
- Wygląd
- Długość ciała 46–61 cm. Długie skrzydła i krótki ogon. Spód jednolicie rudy, z delikatnymi ciemnymi prążkami. Odcień grzbietu szarawy, w locie kontrastuje z brązową głową i skrzydłami z czarną tylną krawędzią. Ogon czarny z białym zakończeniem i taką samą przepaską pośrodku. Młode brązowawe w płowe plamki.
- Zasięg, środowisko
- Ameryka Centralna i Południowa – od zachodniej Panamy do północnej Argentyny. Pospolity na terenach otwartych, uprawnych, czasami wzdłuż wybrzeży morskich.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czarnostrzębia rdzawego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Buteogallus meridionalis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Savanna Hawk (Buteogallus meridionalis) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)].
- ↑ a b Buteogallus meridionalis. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-13].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors (ang.). IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.