Czas trombinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czas trombinowy (TT) – badanie diagnostyczne, które jest wykorzystywane do oceny ostatniego etapu procesu krzepnięcia krwi; przekształcenia rozpuszczalnego fibrynogenu w nierozpuszczalną fibrynę.

Czas trombinowy jest wskaźnikiem oceny czasu krzepnięcia osocza cytrynianowego pod wpływem dodatku standardowego roztworu trombiny, która indukuje przemianę fibrynogenu w fibrynę. Prawidłowy czas trombinowy wynosi: 14–20 s[1]. Jego długość zależy głównie od stężenia fibrynogenu we krwi oraz obecności we krwi antytrombiny np. heparyny.

Pomiar czasu trombinowego jest przydatny w kontroli leczenia przeciwzakrzepowego lub fibrynolitycznego. Wydłużenie czasu trombinowego może być związane z hypofibrynogemią (np. w przebiegu DIC), obecności inhibitorów polimeryzacji fibryny lub antytrombiny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Kuliczkowski, Maria Podolak-Dawidziak: Hematologia : skrypt. Wrocław: Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich, 2007. ISBN 978-83-7055-095-0.
  2. Renè Caquet: 250 badań laboratoryjnych : kiedy zlecać, jak interpretować. Warszawa: PZWL, 2009, s. 112-113. ISBN 978-83-200-4064-7.