Czekając na barbarzyńców (powieść)
 |
Ten artykuł od 2019-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Wydawca | |
Czekając na barbarzyńców (ang. Waiting for the Barbarians) – powieść południowoafrykańskiego noblisty, J.M. Coetzee. Opowiada o oczekiwaniu na rzekomo planowany przez barbarzyńców najazd na peryferyjne miasteczko fikcyjnego Imperium. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia bezimiennego głównego bohatera, namiestnika miasta.
Fabularnie utwór nawiązuje m.in. do wydanej w 1940 powieści Pustynia Tatarów włoskiego pisarza Dino Buzzatiego.
Fabuła i streszczenie[edytuj | edytuj kod]
W miasteczku zjawia się pułkownik tajnej policji Joll, odpowiedzialny za rekonesans przed ekspedycją karną przeciw szykującym się do wojny barbarzyńcom, zamieszkującym pustynie wzdłuż granic Imperium. Pułkownik dokonuje krwawych tortur, jedna z jego ofiar, młoda dziewczyna z barbarzyńskiego plemienia, zostaje przygarnięta przez głównego bohatera, namiestnika miasta. Namiestnik w miarę rozwoju zdarzeń buntuje się przeciw fali przemocy, za co zostaje poddany represjom. Pomaga uciec dziewczynie, trafia do więzienia. W końcu przeciw barbarzyńcom wyrusza ekspedycja karna. Wraca wkrótce, wyniszczona przez warunki klimatyczne i nieznajomość terenu. Barbarzyńcy nie zjawiają się.