Czesław Knothe
Data i miejsce urodzenia |
26 października 1900 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 września 1985 |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
architekt wnętrz |
Odznaczenia | |
Czesław Knothe (ur. 26 października 1900 w Gorłówce, zm. 26 września 1985 w Warszawie)[1] – polski architekt wnętrz, artysta plastyk, projektant mebli.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Józefa[2]. Od 1918 rozpoczął studia na Ukraińskiej Akademii Sztuk Pięknych w Kijowie, naukę kontynuował z przerwami od 1923 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych na wydziale malarstwa i architektury wnętrz. Do grona jego wykładowców należeli Miłosz Kotarbiński, Wojciech Jastrzębowski i Stanisław Czajkowski, dyplom obronił w 1937. Od 1926 należał do Spółdzielni Artystów ŁAD, w 1939 został jej dyrektorem (w latach 1951–1953 był prezesem). W 1939 został wykładowcą w Szkole Rzemiosł i Sztuki Stosowanej, ich organizatorem była Izba Rzemieślnicza w Łodzi. Od 1945 rozpoczął współpracę z Biurem Nadzoru Estetyki Produkcji (od 1950 Instytut Wzornictwa Przemysłowego), równocześnie został wykładowcą na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pięć lat później otrzymał tytuł profesorski.
Czesław Knothe specjalizował się w projektowaniu mebli i kompletnego wyposażenia pomieszczeń[3]. Pierwszym projektem było pełne umeblowanie gabinetu, sypialni i jadalni przedstawione na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929. W 1936 razem z Marianem Sigmundem przygotował projekt wyposażenia wnętrz na potrzeby Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Kolejny kompleksowy projekt Czesław Knothe przygotował dopiero po II wojnie światowej, w 1948 było to umeblowanie świetlic szkolnych, a w 1952 wyposażenie warszawskiego Hotelu Warszawa. Największym projektem tego architekta były meble do Pałacu Kultury i Nauki, realizacja tego projektu trwała od 1953 przez dwa lata. W późniejszych latach spod ręki projektanta wyszły projekty mebli do wnętrz biurowych i mieszkalnych, krzesła, fotele, zestawy meblowe, regały i meblościanki. Do masowej produkcji trafiły zaprojektowane przez Czesława Knothe zestawy meblowe Relax, Telimena i Retro.
Był mężem Ireny z Ponikowskich (1903–1987)[4].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 280-4-4)[4].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Knothe Czesław, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-04-10] .
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ Krystyna Łuczak-Surówka, Trzy razy X [online], DESIGN BY PL, 5 listopada 2012 [dostęp 2023-04-10] (pol.).
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT PONIKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-10-23] .
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Słownik projektantów polskich, Instytut Wzornictwa Przemysłowego - Czesław Knothe
- „Krzesła i fotele Czesława Knothe”, Ekierka Siedem
- Absolwenci Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie
- Członkowie Związku Polskich Artystów Plastyków
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy pedagodzy
- Polscy plastycy
- Polscy projektanci i twórcy mebli
- Urodzeni w 1900
- Wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
- Zmarli w 1985