Przejdź do zawartości

DB-4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DB-4
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Iljuszyn

Typ

bombowiec

Konstrukcja

metalowa

Załoga

4 osoby

Historia
Data oblotu

15 października 1940

Dane techniczne
Napęd

2 x AM-37

Moc

995 kW każdy

Wymiary
Rozpiętość

21,44 m

Długość

14,88 m

Powierzchnia nośna

66,70 m²

Masa
Własna

5782 kg

Użyteczna

9000 kg

Startowa

11325 kg

Osiągi
Prędkość maks.

560 km/h

Pułap

11500 m

Zasięg

2500 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 x karabin maszynowy wz. SzKAS kal. 7,62 mm

2 x działko wz. SzWAK kal. 20 mm 2000 kg bomb

Użytkownicy
ZSRR

DB-4sowiecki bombowiec z początku 1940 roku. Miał być następcą modelu DB-3F, jednak nie wszedł do produkcji. Samolot w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym otrzymał nazwę ZBK-56. Wyprodukowano 5 sztuk.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Projektowanie samolotu rozpoczęto w drugiej połowie lat 30. XX wieku. Siergiej Iljuszyn postanowił użyć skrzydła i stabilizatora pionowego z DB-3, natomiast kadłub i ogon były zupełnie inne niż u poprzednika. Otrzymał nazwę ZBK-56. Był to górnopłat o konstrukcji metalowej i podwoziu chowanym w locie. Napęd stanowiły dwa silniki AM-37 o mocy 995 KM każdy. Planowano użyć silników M-120, jednakże ich produkcja opóźniała się. Oblot nastąpił pod koniec 1940 roku. Drugi prototyp został również wyposażony w silniki AM-37, choć miał otrzymać nowsze M-71. Właśnie problemy z silnikami były powodem opóźnień w pracy nad projektem.

Powstały ogółem dwa prototypy[1]. Próby fabryczne samolotu prowadzono od października 1940 roku, jednakże wykazały one niedopracowanie konstrukcji, tak że nie został skierowany do prób państwowych[1]. Po agresji Trzeciej Rzeszy na ZSRR projekt zawieszono, a następnie zakończono prace nad samolotem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Władimir Kotielnikow: Ił-4. «Wozdusznyje kriejsiera» Stalina. Moskwa: Jauza / Kollekcyja / Eksmo, 2009, s. 80. ISBN 978-5-699-38276-7. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]