Days of Future Passed

Days of Future Passed

Wydany	10 listopada 1967
Nagrywany	9 maja - 3 listopada 1967
Gatunek	Proto-prog · art rock · rock progresywny · rock psychodeliczny · rock symfoniczny
Długość	41:34
Wydawnictwo	Deram Records
Producent	Tony Clarke · Michael Dacre-Barclay · Hugh Mendl
Oceny
AllMusic - PopMatters - Uncut - Rolling Stone (1968) - (mieszana) Rolling Stone (2007) - (pozytywna) Spin - pozytywna Sputnikmusic - 5/5 ArtRock.pl - (pozytywna)
Album po albumie
The Magnificent Moodies (1965) Days of Future Passed (1967) In Search of the Lost Chord (1968)
Single z albumu Days of Future Passed
„Nights in White Satin” Wydany: 10 listopada 1967 „Tuesday Afternoon” Wydany: 19 lipca 1968

Days of Future Passed – drugi album studyjny (zarazem pierwszy koncepcyjny) brytyjskiej grupy The Moody Blues wydany w listopadzie 1967 roku przez Deram Records. Jest to pierwsza płyta, na której można usłyszeć zespół w klasycznym składzie (Justin Hayward, John Lodge, Mike Pinder, Ray Thomas, Graeme Edge).

Tło

Sesje nagraniowe odbyły się w Decca Studios w West Hampstead (północno-zachodnia część Londynu) pomiędzy 9 maja, a 3 listopada 1967 roku. Zespół współpracował z producentem Tonym Clarkiem, inżynierem dźwięku Derekiem Varnalsem oraz dyrygentem Peterem Knightem.

Według członków The Moody Blues, po dwóch latach występów jako niezbyt dobrze radząca sobie biała grupa R&B, zaoferowano im nagranie adaptacji IX symfonii e-moll Antonína Dvořáka dla nowo utworzonej dywizji Decca Records - Deram, w celu zaprezentowania możliwości najnowszych technik nagraniowych nazwanych „Deramic Sound System”. Zespół (początkowo bez wiedzy wytwórni) postanowił skupić się na stworzeniu albumu opartego na projekcie, nad którym już wcześniej pracowali.

Historia ta podważana jest przez Dereka Varnalsa, który twierdzi, że nawet na początku sesji nagraniowych w 1967 roku, nie było planu, aby nagrywać Dvořáka (rozmowy o projekcie miały mieć miejsce znacznie później).

Po raz pierwszy w historii zespołu można usłyszeć grany przez Mike'a Pindera melotron. Orkiestralne interludia odegrane zostały przez London Festival Orchestra. Zespół występuje równocześnie z orkiestrą tylko raz, w końcowej części utworu „Nights in White Satin”.

Album w luźny sposób opowiada o jednym dniu (od świtu do nocy) z życia bliżej nieokreślonej osoby.

Wydanie

Days of Future Passed został wydany 10 listopada 1967 roku w Wielkiej Brytanii, a 11 listopada w Stanach Zjednoczonych. Album osiągnął 27 miejsce na UK Album Charts. W 1972 roku zajął 3 miejsce na amerykańskiej liście Billboard 200.

W 1977 roku album wydano na taśmie szpulowej w systemie kwadrofonicznym. Miksu tego użyto dla CD z 2001 roku (w systemie 5.1) oraz dwupłytowej Deluxe Edition (wydanej na Super Audio CD w 2006 roku).

17 listopada 2017 roku po raz pierwszy wypuszczono na rynek CD z oryginalnym mixem albumu.

Oryginalny i późniejsze miksy

W 1972 roku odkryto, że stan głównych taśm sprawia, iż zachowały się tylko najważniejsze elementy każdego z utworów, w związku z czym album był w całości remiksowany dla wznowień pomiędzy 1978 a 2017 rokiem.

Oryginalny miks został w całości odzyskany i wydany na płycie CD w listopadzie 2017 roku.

Późniejsze miksy różnią się od oryginalnego w następujący sposób:

• Po orkiestralnym wstępie „Dawn is a Feeling” rozpoczyna się bardziej gwałtownie, słychać mniej echa w trakcie sekcji śpiewanej przez Mike'a Pindera, przez co wokal był bardziej wyraźny.
• W „Another Morning” podwójny wokal Raya Thomasa rozproszony jest na lewy i prawy kanał stereo. Interludium na flecie poprzecznym grane jest dwukrotnie przed zakończeniem utworu.
• Orkiestralny wstęp „Lunch Break” trwa około 20 sekund dłużej przed zaniknięciem.
• W łącznikach (bridges) w utworze „(Evening) Time to Get Away” można usłyszeć śpiew tylko Johna Lodga, tymczasem w oryginalnym mixie słyszalne są także wokale wspierające.
• W zakończeniu utworu „(Evening) Time to Get Away” brakuje sekcji granej na melotronie. Samo zakończenie powtórzone jest tylko dwa razy zamiast trzech.
• W utworze „The Sun Set” brakuje partii granych na pianinie i perkusji. Pogłos w trakcie śpiewanych przez Pindera słów „through the night” brzmi inaczej.
• „Twilight Time” rozpoczyna się bardziej gwałtownie po orkiestralnym interludium.
• Wokale wspierające w „Twilight Time” słyszalne są w trakcie trwania całego utworu, zamiast pojawiać się tylko w konkretnych częściach piosenki.
• Na początku „Nights in White Satin”, po zakończeniu preludium, sekcja rytmiczna włącza się wcześniej.
• Niektóre instrumenty smyczkowe w „Nights in White Satin” (przed „Late Lament”) są źle zsynchronizowane.

Lista utworów

Ogólna lista utworów

Strona A
Nr	Tytuł utworu	Autor	Wokal			Długość
1.	„The Day Begins”	Peter Knight, Graeme Edge	Mike Pinder			5:50
2.	„Dawn: Dawn is a Feeling”	Mike Pinder	Justin Hayward, Mike Pinder			3:48
3.	„The Morning: Another Morning”	Ray Thomas	Ray Thomas			3:55
4.	„Lunch Break: Peak Hour”	John Lodge	John Lodge			5:33
						19:06

Strona B
Nr	Tytuł utworu	Autor	Wokal			Długość
1.	„The Afternoon”	Justin Hayward, John Lodge	Justin Hayward, John Lodge			8:23
2.	„Evening”	Mike Pinder, Ray Thomas	Mike Pinder, Ray Thomas			6:40
3.	„The Night”	Justin Hayward, Graeme Edge, Peter Knight	Justin Hayward, Mike Pinder			7:24
						22:27

Szczegółowa lista utworów

Strona A
Nr	Tytuł utworu	Autor	Wokal			Długość
1.	„The Day Begins”	Peter Knight	Utwór instrumentalny			4:08
2.	„Morning Glory”	Graeme Edge	Mike Pinder (recytacja)			1:42
3.	„Dawn: Dawn is a Feeling”	Mike Pinder	Justin Hayward, Mike Pinder			3:48
4.	„The Morning: Another Morning”	Ray Thomas	Ray Thomas			3:55
5.	„Lunch Break: Peak Hour”	John Lodge	John Lodge			5:33
						19:06

Strona B
Nr	Tytuł utworu	Autor	Wokal			Długość
1.	„Forever Afternoon (Tuesday?)”	Justin Hayward	Justin Hayward			5:06
2.	„(Evening) Time to Get Away”	John Lodge	John Lodge)			3:17
3.	„The Sunset”	Mike Pinder	Mike Pinder			3:37
4.	„Twilight Time”	Ray Thomas	Ray Thomas			3:23
5.	„Nights in White Satin”	Justin Hayward	Justin Hayward			5:38
6.	„Late Lament / Resolvement”	Graeme Edge, Peter Knight	Mike Pinder (recytacja)			1:46
						22:47

Notowania na listach

Album

Rok	Lista	Pozycja
1967	UK Album Charts	27
1972	Billboard 200	3

Single

Rok	Singel	Lista	Pozycja
1967	„Nights in White Satin”	UK Singles Chart	19
1968	„Tuesday Afternoon”	Billboard Hot 100	24
1972	„Nights in White Satin”	UK Singles Chart	9
		Billboard Hot 100	2

Personel

Muzycy

The Moody Blues

• Justin Hayward - gitary akustyczne, gitary elektryczne, pianino, sitar, wokal
• John Lodge - gitara basowa, wokal
• Mike Pinder - melotron, pianino, tambura, gong, wokal
• Ray Thomas - flet poprzeczny, instrumenty perkusyjne, pianino, wokal
• Graeme Edge - perkusja, instrumenty perkusyjne, wokal

Pozostali muzycy

• Peter Knight - dyrygent, aranżacje orkiestralne
• The London Festival Orchestra

Produkcja

• Tony Clarke - producent
• Derek Varnals - inżynier dźwięku
• Hugh Mendl - producent wykonawczy
• Michael Dacre-Barclay - producent
• David Anstey - projekt okładki