Depirymidynacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Depirymidynacja – modyfikacja nukleozydu polegająca na oderwaniu (zwykle hydrolizie) zasady pirymidynowej (cytozyny lub tyminy) od reszty cząsteczki. W miejscu zasady pozostaje zwykle grupa hydroksylowa (−OH).

Depirymidynacja zachodzi w komórkach dwudziestokrotnie rzadziej niż depurynacja[1][2].

Depirymidynacja wraz z depurynacją są etapami naprawy DNA przez wycinanie zasady. Enzym glikozylaza DNA przecina wiązanie β-N glikozydowe między uszkodzoną zasadą a cząsteczką deoksyrybozy, tworząc miejsce apurynowe/apirymidynowe rozpoznawane przez białka biorące udział w dalszych etapach naprawy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Harvard Database of Useful Biological Events, number of depyrimidination events per day.
  2. Harvard Database of Useful Biological Events, number of depurination events per day.
  3. YJ. Kim, DM. Wilson, Overview of base excision repair biochemistry, „Curr Mol Pharmacol”, 5 (1), 2012, s. 3-13, DOI10.2174/1874467211205010003, PMID22122461, PMCIDPMC3459583.