Żylistek szorstki

Żylistek szorstki
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	dereniowce
Rodzina	hortensjowate
Rodzaj	żylistek
Gatunek	żylistek szorstki
	Nazwa systematyczna
	Deutzia scabra Thunb.; Nov. gen. pl. 1:19, 20, 21. 1781
Synonimy
	Deutzia sieboldiana Maxim.; Deutzia sieboldiana var. dippeliana C. K. Schneid.;
	Deutzia sieboldiana Maxim.; Deutzia sieboldiana var. dippeliana C. K. Schneid.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Żylistek szorstki (Deutzia scabra Thunb.) – gatunek krzewu należący do rodziny hortensjowatych. Pochodzi z Japonii (wyspy Honsiu, Kiusiu i Sikoku)^[3]. W wielu krajach świata, również w Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Krzew do 3 m wysokości.
Pień: Czerwonobrązowe gałązki, kora łuszcząca się na starszych pędach.
Liście: Jajowato-lancetowate, 6–12 cm długości, pokryte gwiazdkowatymi włoskami, szorstkie.
Kwiaty: Białe, niekiedy z zewnątrz lekko zaróżowione, bardzo okazałe, zebrane w gęste wiechy. Działek i płatków po pięć. Słupek 1, z 3 szyjkami, pręcików 10, rozmieszczonych w dwóch okółkach.

W zależności od odmiany kwitnie od końca kwietnia do końca lipca.

Owoc: Trzykomorowa torebka z licznymi, drobnymi nasionami.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest najdawniej uprawianym gatunkiem żylistka. W Polsce jest sadzony w parkach i przydomowych ogródkach^[4]. Jest odporny na mróz. Roślina miododajna. Oprócz typowej formy gatunku uprawia się bardziej ozdobne kultywary o pełnych kwiatach, m.in.: `Candidissima` o czysto białych kwiatach, `Flore Plena` o pełnych kwiatach, na zewnętrznej stronie różowopaskowanych, `Pride of Rochester` o pełnych z zewnątrz fiołkoworóżowych kwiatach^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-28] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1057. ISBN 83-214-1305-6.
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-28] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].

[4] Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1057. ISBN 83-214-1305-6.

[E-5] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]