Diego Gabriel Cháves
| Pseudonim |
La Joya | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Wzrost |
171 cm | |||||||||
| Styl walki |
praworęczny | |||||||||
| Kategoria wagowa |
Półśrednia | |||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | ||||||||||
| Liczba walk |
36 | |||||||||
| Zwycięstwa |
28 | |||||||||
| Przez nokauty |
23 | |||||||||
| Porażki |
7 | |||||||||
| Remisy |
1 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
Diego Gabriel Cháves (ur. 7 kwietnia 1986 w Buenos Aires) – argentyński bokser kategorii półśredniej.
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
Cháves urodził się 7 kwietnia 1986 roku w Buenos Aires. Zanim zaczął karierę bokserską był piłkarzem, grał w juniorskim Argentyńskim klubie, Vélez Sarsfield. Jego dziadek Rudecindo Cháves[1], też był bokserem, który walczył w latach 70.
W 2005 roku zdobył brązowy medal na mistrzostwach panamerykańskich, ulegając w półfinale Melvinowi Lorenzo. Jeszcze tego samego roku startował na mistrzostwach świata w Mianyang, jednak pokonał go w pierwszej walce Istvan Szili[2].
W 2007 roku startował na igrzyskach panamerykańskich w Rio De Janeiro. Cháves zdobył brązowy medal, ulegając w półfinale Demetriusowi Andrade[3]. Jeszcze tego samego roku startował na mistrzostwach świata w Chicago, gdzie doszedł do 1/8 finału, ulegając medaliście olimpijskiemu, Vitaliemu Gruşacowi[4].
W 2008 roku, dwukrotnie uczestniczył w kwalifikacjach do igrzysk olimpijskich w Pekinie. W marcu w Trynidadzie i Tobago odpadł w ćwierćfinale, a w kwietniu, w Gwatemali odpadł w 1/8 finału, nie kwalifikując się na igrzyska[5][6].
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowiec zadebiutował 5 lipca 2008 roku. Do końca 2010 roku stoczył 16 walk, wszystkie wygrał, zdobywając pas WBO Latino w wadze półśredniej i junior średniej.
21 stycznia 2011 roku zmierzył się z rodakiem Omarem Gabrielem Weisem. Cháves pokonał rodaka jednogłośnie na punkty (115-112, 114-113, 115-112), chociaż w szóstej rundzie był na deskach[7]. Do końca 2011, Cháves jeszcze trzykrotnie obronił pas WBO Latino w wadze półśredniej.
21 lipca 2012 roku otrzymał szansę walki o tymczasowe mistrzostwo świata WBA w wadze półśredniej. Jego rywalem był Francuz Ismael El Massoudi, który był dotychczasowym posiadaczem pasa. Cháves znokautował rywala w 2 rundzie, dwukrotnie posyłając go na deski i zdobył pas[8]. 22 września obronił tymczasowy tytuł, nokautując w 2 rundzie Jose Mirandę.
27 lipca 2013 w Teksasie Cháves przegrał przez nokaut w 10. rundzie z Amerykaninem Keithem Thurmanem (20-0, 18 KO) i stracił tymczasowy pas mistrza świata WBA w wadze półśredniej[9].
2 sierpnia 2014 w Las Vegas przegrał przez dyskwalifikację w dziewiątej rundzie z Amerykaninem Brandonem Ríoso.
13 grudnia 2014 w Las Vegas remisuje (113:115, 116:112 i 114:114) z Amerykaninem Timothym Bradleyem (31-1-0).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rudecindo A Chaves. boxrec.com. (ang.).
- ↑ 13.World Championships - Mianyang, China - November 13-20 2005. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ 15.Panamerican Games - Rio de Janeiro, Brazil - July 20-28 2007. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ 14.World Championships - Chicago, USA - October 23 - November 3 2007. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ American Olympic Qualifications - Port of Spain, Trinidad & Tobago - March 12-18 2008. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ American Olympic Qualifications - Guatemala City, Guatemala - April 25-30 2008. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ Chaves barely beats Weis. boxnews.com.ua. (ang.).
- ↑ Chaves stops El Massoudi in 2. secondsout.com. (ang.).
- ↑ Keith Thurman vs Diego Chaves - full fight. You Tube, 24 lipca 2014. [dostęp 2015-01-16].