Przejdź do zawartości

Dokumentacja techniczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dokumentacja techniczna – jeden z rodzajów dokumentacji nieaktowej. Występuje w postaci opisów technicznych, obliczeń konstrukcyjnych, rysunków, planów, kosztorysów i harmonogramów. Przechowywana jest w archiwach użytkowników, inwestorów, wykonawców inwestycji, w archiwach instytucji, które w zakresie swoich kompetencji mają wydawanie zezwoleń budowlanych oraz archiwach jednostek projektowania.

Generalnie rzecz ujmując, dokumentacja techniczna służy do realizacji inwestycji, utrzymania obiektów w dobrym stanie technicznym, do produkcji określonych wyrobów, utrzymania w ruchu linii technologicznych, a także dla zachowania sprawności pojedynczych urządzeń.

W zależności od miejsca jej przechowywania ma ona różne okresy przechowywania. Decydują o tym kwalifikatory, zatwierdzane dla państwowych jednostek projektowania przez archiwa państwowe. O ile dokumentacja ta nie została zakwalifikowana do kategorii A, nakazuje się przechowywanie jej użytkownikom, zarządcom budynków i instytucjom wydającym pozwolenia budowlane, przez okres istnienia obiektu i dodatkowo przez okres pięciu lat po jego zburzeniu, utracie czy zaprzestaniu eksploatacji.

Dokumentację techniczną można podzielić z uwagi na jej zakres rzeczowy na:

Dokumentację techniczną można również podzielić ze względu na jej zakres formalny na:

  • prace studialne
  • prace normatywne
  • normy, zmiany i poprawki norm
  • normatywy i wytyczne techniczne
  • katalogi i albumy detali
  • techniczne biuletyny informacyjne
  • informatory i foldery
  • paszporty obiektów

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sabina Klimkiewicz, Rodzaje współczesnej dokumentacji, [w:] Kancelaria i archiwum zakładowe, Warszawa 2000

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]