Przejdź do zawartości

Dom Polski „Ul”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Polski „Ul”
Zabytek: nr rej. A/1399/24 z 14 maja 2024[1]
Ilustracja
Widok od ulicy Wojciecha Korfantego (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Bytom-Rozbark

Adres

ul. Wojciecha Korfantego 38 / ul. Sokoła 22[2]

Typ budynku

willa[2]

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

2. połowa XIX wieku (około 1880)

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Polski „Ul””
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Polski „Ul””
Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Polski „Ul””
Ziemia50°20′59,8″N 18°55′35,7″E/50,349944 18,926583

Dom Polski „Ul” – murowany budynek u zbiegu ulic Korfantego i Sokoła wzniesiony w 2. połowie XIX Wieku w Bytomiu, w latach 1910–1922 siedziba szeregu organizacji społecznych i kulturalnych walczących o zachowanie polskości na Górnym Śląsku[3], ujęty w gminnej ewidencji zabytków Bytomia[2]. Decyzją z 14 maja 2024 wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego[4].

Pochodzenie nazwy

[edytuj | edytuj kod]

Poza pełnieniem funkcji siedziby organizacyjnej budynek był miejscem spotkań Polaków w niemieckim Górnym Śląsku, dyskusji i rozmów prowadzonych po polsku, zabaw i śpiewu. Było tam gwarno i rojno jak w ulu, stąd nazwa „Ul”[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Tablica pamiątkowa z 1959 roku na budynku (2016)

Budynek został wzniesiony pod koniec XIX wieku, około 1880 roku[2], działał jako restauracja. Później dobudowano do niego nieistniejącą obecnie dużą salę widowiskową. W 1910 roku całość została nabyta przez drogistę Michała Wolskiego. Od tego czasu w budynku odbywały się przedstawienia, uroczystości i zebrania, przygotowywano tu również działania zbrojne w I powstaniu śląskim.

W 1921 roku Wolski sprzedał Ul[5]. Po 1922 roku działalność Towarzystwa Ul została zawieszona[3].

Budynek nadal mieścił restaurację, przez jakiś czas należał do niemieckich komunistów. Mieściła się w nim również hitlerowska siedziba związków zawodowych, a od 1938 roku – kino, po adaptacji sali widowiskowej[5].

Kino zostało spalone przez Sowietów w 1945 roku. Po II wojnie światowej w części budynku znajdowało się przedszkole[5].

W 1978 roku właścicielem Ula zostało Muzeum Górnośląskie w Bytomiu[5].

Właściciele posesji

[edytuj | edytuj kod]
  • przed 1893 – inżynier Kramer
  • 1893-1894 – architekt Sobociński
  • 1894-1906 – Franz Bonsch
  • 1906-1912 – M. Friedländer
  • 1912-1921 – Michał Wolski – udostępnienie budynków Towarzystwu „Ul”
  • po 1922 – j. pol. Górnośląskie Towarzystwo Akcyjne Browarów.

Działalność Towarzystwa „Ul”

[edytuj | edytuj kod]

Na tej samej działce znajdowały się oprócz ocalałego budynku jeszcze zabudowania gospodarcze oraz restauracja ze sceną o wymiarach 14×7 m. Siedziba organizacji: Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” (w latach 1910–1921[2]), Związek Towarzystw Polek, Zjednoczenie Zawodowe Polskie, Polskie Kółko Graficzne, chórów „Halka” i „Jedność”, teatru amatorskiego[3] (wystawił m.in. „KordianaJ. Słowackiego i „Królową Jadwigę” St. Wyspiańskiego). W okresie powstań śląskich według przekazów w „Ulu” odbierano przysięgę od powstańców.

Po 1945

[edytuj | edytuj kod]
  • lata 50 XX w. – przeznaczony do rozbiórki
  • listopad 1956 – przerwano rozbiórkę po apelu działaczy PTTK
  • lata 60 XX w. i 70 XX w. – siedziba przedszkola
  • 1978 – otwarcie Izby Tradycji i Perspektyw Miasta Bytom „Ul”, potem filia Muzeum Górnośląskiego
  • piwiarnia
  • od 2015 należy do Hufca ZHP Bytom[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 4 czerwca 2024 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2024-06-08]
  2. a b c d e Gminna Ewidencja Zabytków. Urząd Miejski w Bytomiu, ca. 2012. s. 4. [dostęp 2018-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-28)].
  3. a b c Drabina 1991 ↓.
  4. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 4 czerwca 2024 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2024-06-08]
  5. a b c d e Anna Śmiałek, Maciej Droń, Tomasz Śmiałek: Spacerem po Bytomiu: Przewodnik dla poszukujących.... Bytom: Urząd Miejski w Bytomiu, 2013, s. 63. ISBN 978-83-62234-64-6.
  6. Tomasz Sanecki, Historyczny budynek „UL-a” odnowiony [online], Urząd Miasta Bytom, 26 maja 2020 [dostęp 2020-09-11] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Drabina: Rozbark. W: Z dziejów dzielnic Bytomia. Jan Drabina (red.). Bytom: Towarzystwo Miłośników Bytomia, 1991, s. 115, seria: Magazyn Bytomski tom VIII.