Dostęp telekomunikacyjny
Dostęp telekomunikacyjny – termin prawniczy przyjęty w Prawie telekomunikacyjnym.
Oznacza on korzystanie z urządzeń telekomunikacyjnych, udogodnień towarzyszących lub usług świadczonych przez innego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, na określonych warunkach, celem świadczenia usług telekomunikacyjnych, a polegające w szczególności na[1]:
- dostępie do elementów sieci i udogodnień towarzyszących, także poprzez podłączenie urządzeń za pomocą środków stacjonarnych lub niestacjonarnych, w tym na dostępie do lokalnej pętli abonenckiej oraz urządzeń i usług niezbędnych do świadczenia usług w lokalnej pętli abonenckiej,
- dostępie do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej,
- dostępie do odpowiednich systemów oprogramowania, w tym do systemów wspomagających eksploatację,
- dostępie do translacji numerów lub systemów zapewniających analogiczne funkcje,
- dostępie do sieci telekomunikacyjnych, w tym na potrzeby roamingu,
- dostępie do systemów dostępu warunkowego,
- dostępie do usług sieci wirtualnych,
- dostępie do systemów informacyjnych lub baz danych na potrzeby przygotowywania i składania zamówień, świadczenia usług, konserwacji, usuwania awarii, reklamacji oraz fakturowania.
Stosowanie pojęcia dostępu telekomunikacyjnego jest zgodne z dyrektywami Wspólnot Europejskich i ma na celu stworzenie warunków do konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych[2][3].
Pojęcie to jest podstawą do działań regulacyjnych na rynku usług telekomunikacyjnych, podejmowanych przez Urząd Komunikacji Elektronicznej. Rezultatem tych działań są oferty ramowe:
- o dostępie do lokalnej pętli abonenckiej (RUO),
- połączenia sieci (RIO).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Art. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1648).
- ↑ DYREKTYWA 2002/19/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie).
- ↑ DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/140/WE z dnia 25 listopada 2009 r. zmieniająca dyrektywy 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci i usług łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń oraz 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oferty ramowe zatwierdzone przez Prezesa UKE. uke.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-31)].