Przejdź do zawartości

Prawo telekomunikacyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustawa z dnia 16 lipca 2004
Prawo telekomunikacyjne
Nazwa potoczna

Prawo telekomunikacyjne

Państwo

 Polska

Data wydania

16 lipca 2004

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800

Tekst jednolity

Dz.U. z 2024 r. poz. 34

Data wejścia w życie

3 września 2004

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo telekomunikacyjne

Status

obowiązujący

Utrata mocy obowiązującej z dniem

10 listopada 2024

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2023 r. poz. 834

Wejście w życie ostatniej zmiany

1 lipca 2024

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Prawo telekomunikacyjnepolskie prawo zawarte w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800, z późn. zm.) oraz w innych ustawach.

Cel i zakres ustawy

[edytuj | edytuj kod]

Celem ustawy jest stworzenie warunków dla:

  • wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych;
  • rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej;
  • zapewnienia ładu w gospodarce numeracją, częstotliwościami oraz zasobami orbitalnymi;
  • zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych
  • zapewnienia neutralności technologicznej.

Ustawa określa:

  • zasady wykonywania i kontroli działalności telekomunikacyjnej polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących;
  • prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
  • prawa i obowiązki użytkowników i użytkowników urządzeń radiowych;
  • warunki podejmowania i wykonywania działalności polegającej na dostarczaniu sieci i udogodnień towarzyszących oraz świadczeniu usług telekomunikacyjnych, w tym sieci i usług służących rozpowszechnianiu lub rozprowadzaniu programów radiofonicznych i telewizyjnych;
  • warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych;
  • warunki świadczenia usługi powszechnej;
  • warunki ochrony użytkowników usług;
  • warunki gospodarowania częstotliwościami, zasobami orbitalnymi oraz numeracją;
  • warunki przetwarzania danych w telekomunikacji i ochrony tajemnicy telekomunikacyjnej;
  • zadania i obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie telekomunikacji;
  • wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe;
  • funkcjonowanie administracji łączności, jej współdziałanie z innymi organami krajowymi oraz instytucjami Unii Europejskiej w zakresie regulacji telekomunikacji.

Znaczenie ustawy

[edytuj | edytuj kod]

Ustawa wdraża pakiet dyrektyw Wspólnot Europejskich stanowiących unijne ramy prawne sieci i usług łączności elektronicznej (ich wykaz zmieszczono również w tekście Ustawy):

1) dyrektywa 2002/21/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

2) dyrektywa 2002/20/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usługi łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

3) dyrektywa 2002/19/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich łączenia (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

4) dyrektywa 2002/22/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i praw użytkowników odnoszących się do sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

5) dyrektywa 2002/58/WE z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 201 z 31.07.2002);

6) dyrektywa 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 249 z 17.09.2002);

7) dyrektywa 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającej dyrektywę 1999/5/UE (Dz. Urz. UE L 153 z 22.05.2014, str. 62);

8) dyrektywa 89/336/EWG z dnia 3 maja 1989 r. o zbliżeniu praw państw członkowskich dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. Urz. L 139 z 23.05.89).

Ustawa tworzy również wyspecjalizowany urząd administracji rządowej zajmujący się sprawami telekomunikacji – Urząd Komunikacji Elektronicznej.

Prawo telekomunikacyjne wchodzi w skład prawa nowych technologii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historyczna lista aktów prawnych tworzących prawo telekomunikacyjne w Polsce (dekrety, ustawy i ważniejsze zmiany):

Inne ustawy

[edytuj | edytuj kod]
  • Ustawa z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 604) określająca:
    • formy i zasady wspierania inwestycji telekomunikacyjnych, w tym związanych z sieciami szerokopasmowymi;
    • zasady działalności w zakresie telekomunikacji jednostek samorządu terytorialnego oraz podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej;
    • zasady dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, i innej infrastruktury technicznej, finansowanych ze środków publicznych;
    • prawa i obowiązki inwestorów, właścicieli, użytkowników wieczystych nieruchomości, osób, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, zarządców nieruchomości oraz lokatorów, w szczególności w zakresie dostępu do nieruchomości, w celu zapewnienia warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;
    • zasady lokalizowania regionalnych sieci szerokopasmowych oraz innej infrastruktury telekomunikacyjnej.
  • Ustawa z 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 649) określająca:
    • sposób wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej;
    • obowiązki operatora multipleksu I i operatora multipleksu II;
    • obowiązki nadawców: Telewizji Polskiej S.A., Telewizji Polsat S.A., TVN S.A., Polskich Mediów S.A., Telewizji Puls Sp. z o.o., rozpowszechniających w dniu wejścia w życie ustawy program telewizyjny w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, oraz ministra właściwego do spraw łączności – w zakresie kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej.

Pojęcia prawne wprowadzone w ustawie Prawo telekomunikacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]