Drobnozębnik
| Macruromys | |||
| Stein, 1933[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
drobnozębnik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Macruromys elegans Stein, 1933 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Drobnozębnik[2] (Macruromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Nowej Gwinei[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 153–263 mm, długość ogona 206–340 mm, długość ucha 13–21 mm, długość tylnej stopy 36–60 mm; masa ciała jednej samicy 350 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1933 roku niemiecki zoolog Georg Hermann Wilhelm Stein na łamach Zeitschrift für Säugetierkunde[1]. Na gatunek typowy Stein wyznaczył (oryginalne oznaczenie) drobnozębnika mniejszego (M. elegans).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Macruromys: gr. μακρος makros ‘długi’; -ουρος -ouros ‘-ogonowy’, od ουρα oura ‘ogon’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7][1].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:
- Macruromys major Rümmler, 1935 – drobnozębnik większy
- Macruromys elegans Stein, 1933 – drobnozębnik mniejszy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c G.H.W. Stein. Weitere Mitteilungen zur Systematik papuanischer Säuger. „Zeitschrift für Säugetierkunde”. 8, s. 94, 1933. (niem.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 270. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 490–492. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 691–692. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Macruromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-09].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 316. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Etymologia za: macrura, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-10-11] (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).