Drugi rząd Ruuda Lubbersa

Drugi rząd Ruuda Lubbersa (niderl. Kabinet-Lubbers II) – rząd Holandii urzędujący od 14 lipca 1986 do 7 listopada 1989, powołany przez koalicję, którą tworzyły Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny (CDA) oraz Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD).

Rząd powstał po wyborach w 1986, w których zwyciężył CDA. Lider chadeków Ruud Lubbers mógł sformować swój drugi gabinet, utrzymując koalicję z liberałami. W 1989 doszło do sporów między koalicjantami. Rozpisano wówczas kolejne wybory, po których powstał trzeci rząd Ruuda Lubbersa z udziałem CDA i Partia Pracy.

Skład rządu[edytuj | edytuj kod]

Ministrowie[edytuj | edytuj kod]

Premier: Ruud Lubbers (CDA)
Wicepremier, minister gospodarki: Rudolf de Korte (VVD)
Minister spraw zagranicznych: Hans van den Broek (CDA)
Minister sprawiedliwości: Frits Korthals Altes (VVD)
Minister spraw wewnętrznych: Kees van Dijk (CDA, do lutego 1987), Jan de Koning (CDA, od lutego do maja 1987), Kees van Dijk (CDA, od maja 1987)^[1]
Minister edukacji i nauki: Wim Deetman (CDA, do września 1989), Gerrit Braks (CDA), od września 1989)
Minister finansów: Onno Ruding (CDA)
Minister obrony: Wim van Eekelen (VVD, do września 1988), Frits Bolkestein (VVD, od września 1988)
Minister mieszkalnictwa, planowania przestrzennego i środowiska: Ed Nijpels (VVD)
Minister transportu i gospodarki wodnej: Neelie Smit-Kroes (VVD)
Minister rolnictwa i rybołówstwa: Gerrit Braks (CDA)
Minister spraw społecznych i pracy: Jan de Koning (CDA, do lutego 1987), Louw de Graaf (CDA, od lutego do maja 1987), Jan de Koning (CDA, od maja 1987)^[1]
Minister zabezpieczenia społecznego, zdrowia i kultury: Elco Brinkman (CDA)
Minister bez teki ds. Antyli Holenderskich i Aruby: Jan de Koning (CDA)
Minister bez teki ds. rozwoju międzynarodowego: Piet Bukman (CDA)

Sekretarze stanu[edytuj | edytuj kod]

W resorcie spraw wewnętrznych: Dieuwke de Graaff-Nauta (CDA)
W resorcie spraw zagranicznych: René van der Linden (CDA, do września 1988), Berend-Jan van Voorst tot Voorst (CDA, od września 1988)
W resorcie sprawiedliwości: Virginie Korte-van Hemel (CDA)
W resorcie edukacji i nauki: Nell Ginjaar-Maas (VVD)
W resorcie finansów: Henk Koning (VVD)
W resorcie obrony: Jan van Houwelingen (CDA)
W resorcie mieszkalnictwa, planowania przestrzennego i środowiska: Gerrit Brokx (CDA, do października 1986), Enneüs Heerma (CDA, od października 1986)
W resorcie gospodarki: Albert-Jan Evenhuis (VVD, do czerwca 1989), Enneüs Heerma (CDA, do października 1986), Yvonne van Rooy (CDA, od października 1986)
W resorcie spraw społecznych i pracy: Louw de Graaf (CDA, do lutego 1987 i od maja 1987^[1] do października 1989)
W resorcie zabezpieczenia społecznego, zdrowia i kultury: Dick Dees (VVD)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Zmiany wynikające z problemów zdrowotnych Keesa van Dijka. W okresie jego choroby od lutego do maja 1987 ministerstwem spraw wewnętrznych kierował Jan de Koning, którego z kolei Louw de Graaf zastąpił czasowo na funkcji ministra spraw społecznych i pracy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kabinet-Lubbers II. parlement.com. [dostęp 2021-02-01]. (niderl.).
Kabinet-Lubbers II. rijksoverheid.nl. [dostęp 2021-02-01]. (niderl.).

[msw-1] Zmiany wynikające z problemów zdrowotnych Keesa van Dijka. W okresie jego choroby od lutego do maja 1987 ministerstwem spraw wewnętrznych kierował Jan de Koning, którego z kolei Louw de Graaf zastąpił czasowo na funkcji ministra spraw społecznych i pracy.

[1]

W dniu powstania	Ruud Lubbers (CDA) Rudolf de Korte (VVD) Hans van den Broek (CDA) Frits Korthals Altes (VVD) Kees van Dijk (CDA) Wim Deetman (CDA) Onno Ruding (CDA) Wim van Eekelen (VVD) Ed Nijpels (VVD) Neelie Smit-Kroes (VVD) Gerrit Braks (CDA) Jan de Koning (CDA) Elco Brinkman (CDA) Piet Bukman (CDA)
Późniejsi członkowie	Frits Bolkestein (VVD) Louw de Graaf (CDA)