Neelie Kroes
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1941 |
---|---|
Komisarz UE ds. agendy cyfrowej | |
Okres |
od 10 lutego 2010 |
Przynależność polityczna | |
Komisarz UE ds. konkurencji | |
Okres |
od 22 listopada 2004 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister transportu, robót publicznych i gospodarki wodnej Holandii | |
Okres |
od 4 listopada 1982 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Neelie Kroes (ur. 19 lipca 1941 w Rotterdamie[1]) – holenderska ekonomistka, menedżer i polityk, działaczka Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD), parlamentarzystka i minister, w latach 2004–2014 członkini Komisji Europejskiej, od 2010 jej wiceprzewodnicząca.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła studia ekonomiczne na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie[2]. Od 1965 do 1971 była pracownikiem naukowo-dydaktycznym tej uczelni (w ramach Nederlandse Economische Hogeschool)[1].
Na początku lat 70. zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji. W latach 1970–1972, 1973–1974 i w 1977 była radną Rotterdamu. W latach 1971–1977, 1981–1982 i w 1986 sprawowała mandat posłanki do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Od grudnia 1977 do września 1981 była sekretarzem stanu w ministerstwie transportu, robót publicznych i gospodarki wodnej, natomiast od listopada 1982 do listopada 1989 sprawowała urząd ministra w tym resorcie[1].
Pod koniec lat 80. zrezygnowała z aktywności politycznej. Od 1991 do 2000 zajmowała stanowisko prezydenta uniwersytetu Nijenrode[1]. Ponadto obejmowała różne stanowiska we władzach przedsiębiorstw (w tym Lucent Technologies, Volvo, P&O Nedlloyd)[2].
W listopadzie 2004 została komisarzem UE ds. konkurencji[1]. Jako komisarz odpowiadała za zatwierdzanie m.in. fuzji. W przypadku konfliktu interesów, w sprawach dotyczących przedsiębiorstw, z którymi wcześniej była związana, jej kompetencje przejął irlandzki komisarz Charlie McCreevy[3]. W drugiej komisji, którą kierował José Manuel Barroso, objęła funkcję wiceprzewodniczącej oraz komisarza ds. agendy cyfrowej[4]. Na tym stanowisku działalność rozpoczęła po zatwierdzeniu składu komisji przez Parlament Europejski w lutym 2010 i urzędowała do końca kadencji w 2014[1].
W 2015 została specjalnym przedstawicielem ds. promocji holenderskich przedsiębiorstw typu startup poza granicami kraju. Powróciła też do sektora prywatnego jako doradca banku Merrill Lynch. W 2016 powołana w skład rady dyrektorów kompanii Salesforce.com[1].
Odznaczona Orderem Lwa Niderlandzkiego III klasy (1981) oraz Orderem Oranje-Nassau II klasy (1989) i I klasy (2015)[5].
Zamężna z Wouterem Janem Smitem i następnie z Bramem Peperem (oba małżeństwa zakończyły się rozwodami)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2016-04-11]. (niderl.).
- ↑ a b Neelie Kroes: Curriculum Vitae. ec.europa.eu. [dostęp 2016-04-11]. (ang.).
- ↑ McCreevy to take over the 'Kroes cases' from Barroso. euractiv.com, 3 czerwca 2005. [dostęp 2016-04-11]. (ang.).
- ↑ RAPID Press Release: President Barroso unveils his new team. europa.eu, 27 listopada 2009. [dostęp 2016-04-11]. (ang.).
- ↑ Toespraak van minister Kamp bij de benoeming van Neelie Kroes tot Ridder Grootkruis in de Orde van Oranje-Nassau. rijksoverheid.nl, 20 listopada 2015. [dostęp 2016-04-11]. (niderl.).
- ↑ Postać tygodnia – Neelie Kroes. wprost.pl, 5 października 2008. [dostęp 2017-03-17].
- Absolwenci Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie
- Deputowani do Stanów Generalnych
- Holenderscy ministrowie transportu i gospodarki wodnej
- Holenderscy samorządowcy
- Komisarze Unii Europejskiej
- Odznaczeni Orderem Lwa Niderlandzkiego
- Ludzie związani z bankowością
- Politycy Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji
- Urodzeni w 1941
- Ludzie urodzeni w Rotterdamie