Dwór w Janowicach
52°04′53″N 19°26′08″E/52,081389 19,435556 nr rej. 489
| |
 Ruiny dworu w 2014 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
II poł. XIX w. |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego  | |
Położenie na mapie gminy Piątek  | |
| 52°04′53″N 19°26′08″E/52,081389 19,435556
| |
Dwór w Janowicach – wzniesiony pod koniec XIX wieku z inicjatywy Łoskowskich, którzy byli właścicielami Janowic do II wojny światowej. Dwór charakteryzuje się ciekawą architekturą w postaci m.in. boniowania oraz półkolistej kolumnady wspartej na jońskich kolumnach, która pełniła funkcję altany.
Dwór w Janowicach wybudowano w II poł. XIX w. W 1857 majątek w Janowicach został wystawiony na publiczną licytację, na której zakupił go Leonard Meringe i jeszcze w tym samym roku sprzedał Feliksowi Łoskowskiemu. Kolejnym właścicielem majątku został syn Feliksa i Heleny ze Ślewińskich, sędzia Jan Łoskowski. Ożenił się on z Marią Chełmońską, córką malarza Józefa Chełmońskiego. Na początku II wojny światowej Jan i Maria zostali wysiedleni z Janowic i zamieszkali w Warszawie u córki Izabeli. W 1945 majątek został przejęty przez Skarb Państwa i w części rozparcelowany. Pozostałą część wraz z dworem i zabudowaniami gospodarczymi przejęła Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Gaju. W 1981 RSP w Gaju połączyła się ze spółdzielnią w Pęcławicach. W tym czasie doszło do dewastacji dworu. W 1999 dwór, park, stawy i przyległe tereny zostały zakupione przez osobę prywatną, która chciała przywrócić im dawną świetność. Obecnie budynek jest ruiną. Pozostały gołe mury oraz pozostałości dawnego parku.