Dwór w Mchach
Dwór przed 1912 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
Mchy 58, 63-130 Mchy |
Typ budynku | |
Rozpoczęcie budowy |
1790 |
Ukończenie budowy |
1794 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu śremskiego | |
Położenie na mapie gminy Książ Wielkopolski | |
52°00′50,0339″N 17°13′55,0481″E/52,013898 17,231958 |
Dwór w Mchach – zabytkowy dwór znajdujący się we wsi Mchy, w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wzmianki o dobrach w Mchach występują w dokumentach począwszy od 1361. Wieś odziedziczył wówczas Mikołaj, syn Mikołaja z Biechowa i Dębna. Wieś była potem gniazdem rodowym wygasłej rodziny Mchowskich. Kolejnymi właścicielami byli tutaj: Sępieńscy, Mieszkowscy i Radolińscy, a w XVIII i początku XIX wieku Bieńkowscy, Kraśniccy i w początku XX wieku Mielżyńscy (w 1939 był to Feliks Mielżyński). W 1926 majątek liczył 1600 hektarów[1].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Piętrowy, klasycystyczny dwór wzniesiono na planie prostokąta. Elewację frontową dominuje czterokolumnowy portyk, a ogrodową wysunięty, półokrągły ryzalit, kryjący salę balową. Obiekt powstał w latach 1790-1794 bez uciekania się do pomocy architekta. Zaprojektował go właściciel, Świętosław Sebastian Bieńkowski herbu Korwin[2], podstoli gnieźnieński, który ożenił się z zamożną i posażną Barbarą Koczorowską, zamieszkującą w starszym i mocno zniszczonym obiekcie. Dwór jest jednym z licznych w Wielkopolsce naśladownictw pałacu w Siernikach[1]. Reprezentacyjną, sztukatorską dekorację wnętrz wykonał w 1799 Michał Ceptowicz[2].
Otoczenie
[edytuj | edytuj kod]Dwór otoczony jest przez XVIII-wieczny park o powierzchni 4,2 hektara ze stawem[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Marcin Libicki , Dwory i pałace Wiejskie i Wielkopolsce, wyd. 3, Poznań: Dom Wyd. REBIS, 2003, s. 216-217, ISBN 83-7301-243-5, OCLC 53292050 [dostęp 2022-12-27] .
- ↑ a b Zbigniew Szmidt, Spacer po Książu Wielkopolskim, Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego, Śrem, 2012, s. 7
- ↑ praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s. 154, ISBN 83-01-10630-1