Dyschirius obscurus
| Dyschirius obscurus | |||
| (Gyllenhal, 1827) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Dyschirius s.str. | ||
| Gatunek |
Dyschirius (Dyschirius) obscurus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Dyschirius obscurus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny grzebielników.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1827 roku przez Leonarda Gyllenhaala pod nazwą Clivina obscura[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 3,5 do 4,6 mm, ubarwionym ciemnobrązowo. Cały wierzch ciała jest matowy wskutek grubej mikrorzeźby. Nadustek odznacza się obecnością wyraźnego zęba pośrodku przedniej krawędzi. Pokrywy mają płytkie, wyraźnie punktowane rzędy oraz mikrorzeźbione przód i wierzchołek. Mają po jednym chetoporze (punkcie szczecinkowym) przypodstawowym, po dwa chetopory dyskalne i po jednym (rzadziej dwa) chetoporze przedwierzchołkowym, natomiast pozbawione są chetoporów zabarkowych. Szereg chetoporów w bocznych bruzdach pokryw jest rozlegle pośrodku przerwany. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Grzebne odnóża pierwszej pary mają słabo zakrzywioną ostrogę goleni[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad rozmieszczony na nizinach[2]. Zasiedla niezacienione, piaszczyste pobrzeża rzek, wybrzeża morskie oraz piaskownie[3][2][4].
Do pasożytów tego chrząszcza należy owadorostowiec Misgomyces dyschirii[5].
Gatunek palearktyczny, eurosyberyjski[2]. W Europie znany jest z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Polski, Ukrainy oraz europejskiej części Rosji. W Azji podawany jest z Gruzji, Kazachstanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu i syberyjskiej części Rosji[6], na wschód po rzekę Ob[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ L. Gyllenhal: Insecta Suecica. Classis I. Coleoptera sive Eleuterata. Tom. I. Pars IV. Cum appendice ad partes priores. Lipsiae: F. Fleischer, 1827.
- ↑ a b c d e Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 114-132.
- ↑ P. Sienkiewicz, B. Staniec. Nowe dane o występowaniu gatunków z rodzaju Dyschirius Bon. (Coleoptera: Carabidae) w środkowo-wschodniej Polsce z uwzględnieniem związanych z nimi kusakowatych z rodzaju Bledius Leach (Coleoptera: Staphylinidae). „Wiadomości Entomologiczne”. 25 (2), s. 69-78, 2006.
- ↑ Bolesław Burakowski, Maciej Mroczkowski, Janina Stefańska, Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974.
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
- ↑ M. Balkenohl, Scaritinae, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 223-230, ISBN 87-88757-73-0.