Przejdź do zawartości

Dzierżko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dzierżko (Dersław, Dzierżysław) herbu Janina – rycerz z Chotla, fundator kościoła i klasztoru norbertanek w Busku[1]. Brat biskupa płockiego Wita z Chotela.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Testament Dzierżki z około 1190 roku

W drugiej połowie XII w. rycerz Dzierżko[2] był właścicielem części buskiej osady, na terenie której około 1166 r. ufundował kościół. W latach 80. lub 90. XII w. wspólnie ze swoim bratem, biskupem płockim Witem, rycerz Dzierżko ufundował trzy klasztory należące do linii strahowsko-brzeskiej. Jednym z nich była powstała w osadzie Busko, w latach 1180–1186, żeńska filia ufundowanego przez bp. Wita klasztoru norbertanów w Witowie[1].

Dla fundacji buskiego konwentu, około 1190 r., Dzierżko wyprawiając się na III krucjatę, sporządził zachowany jedyny w swoim rodzaju dokument – testament, pierwszy w Polsce. Rycerz wyposażył w nim klasztor norbertanek w Busku, a równocześnie nakłaniał żonę, by sama wstąpiła do tego klasztoru. Dzierżko przekazał w nim klasztorowi 10 wsi, swój cały lub prawie cały majątek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Michał Jurecki, Ponidzie. W świętokrzyskim stepie, wyd. 3, Kraków 2007, ISBN 978-83-60506-94-3, s. 44.
  2. Roman Grodecki, Dzieje klasztoru premonstrateńskiego w Busku w wiekach średnich, Kraków 1913

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Roman Grodecki, Dzieje klasztoru premonstrateńskiego w Busku w wiekach średnich, Akademia Umiejętności, Kraków, 1913