Dziewczynka (skała)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziewczynka
pomnik przyrody ustanowiony 1970[1]
Ilustracja
Ostatnia i Dziewczynka (po prawej stronie)
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Jerzmanowice, Wyżyna Olkuska

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziewczynka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dziewczynka”
Ziemia50°12′23,7″N 19°43′33,7″E/50,206583 19,726028

Dziewczynkaostaniec na wierzchowinie Wyżyny Olkuskiej. Znajduje się w grupie Słonecznych Skał na orograficznie prawym zboczu Doliny Szklarki, w obrębie miejscowości Jerzmanowice, w odległości około 2,1 km na południowy zachód od drogi krajowej nr 94 (odcinek z Krakowa do Olkusza). Cała grupa Słonecznych Skał znajduje się na terenie bezleśnym, wśród pól uprawnych[2] i należy do tzw. Ostańców Jerzmanowickich. Wszystkie ostańce wchodzące w skład Słonecznych Skał są pomnikami przyrody[3]. Skała Dziewczynka jest wpisana do rejestru pomników przyrody województwa małopolskiego pod nazwą Ostatnia Skała i leży na działce nr 309[1].

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Dziewczynka ma postać turniczki i znajduje się na otwartym terenie wśród pól uprawnych. Wraz z ostańcem o nazwie Ostatnia wznosi się samotnie na północno-zachodnim krańcu grupy Słonecznych Skał, i podobnie jak wszystkie pozostałe ostańce w tej grupie jest zbudowana z wapieni. Jest udostępniona do wspinaczki[4]. Na Dziewczynce interesująca dla wspinaczy jest jej ściana zachodnia i północno-zachodnia o wysokości 12 m z kilkoma małymi okapami i filarem. Są na niej 4 drogi wspinaczkowe o trudności od VI do VI.2 w skali trudności Kurtyki i długości 12 m. Wszystkie posiadają zamontowane punkty asekuracyjne w postaci ringów (r) i stanowisk zjazdowych (st), bądź dwóch ringów zjazdowych (drz)[5].

  1. Korba; 4r + st, VI.1, 12 m
  2. Dziewczyna z okapem na przedzie; 4r + st, VI.2, 12 m
  3. Dziewczynka z pazurkami; 6r + st, VI.1+, 12 m
  4. Szklanka; 3r + drz, VI, 12 m[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pomnik przyrody Ostatnia Skała, [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2018-09-10].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-12-07].
  3. Wykaz pomników przyrody gminy Jerzmanowice-Przeginia [online], jura.eko.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-05-04].
  4. Tomasz Ślusarczyk, Ostańce Jerzmanowickie i Dolina Szklarki. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: Wspinanie.pl, 2006, ISBN 978-83-917726-4-5.
  5. a b Baza topo wspinaczkowego portalu górskiego [online] [dostęp 2020-12-07].