Dziwisz z Romiszowic (kasztelan)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziwisz z Romiszowic
Herb
Herb Jelita
Rodzina

Romiszewski (Romiszowski) herbu Jelita

Ojciec

Dziwisz Romiszowski z Romiszowic i Mierzyna

Matka

córka Andrzeja z Koprzywnicy

Żona

1 v. Helena
2 v. Anna z Suchcic

Dzieci

1. Elżbieta
2. N.N. za Niemierzą z Sokolinik
3. Jakub
x Elżbieta
4. Tomasz
x Elżbieta
5. Andrzej

Dziwisz z Romiszowic herbu Jelita (ur. ok. 1335 – zm. ok. 1411) – łowczy sieradzki (1372 – 1374), kasztelan spicymierski (1384 – 1409)

Syn Dziwisza z Romiszowic i Mierzyna, cześnika sieradzkiego, oraz córki Andrzeja z Koprzywnicy. Wnuk wojewody sieradzkiego Klemensa z Mierzyna.

Brat Klemensa z Chodowa, kasztelana kazimierskiego, Jakusza z Romiszowic, kasztelana rospierskiego i Jarosława z Mierzyna, cześnika sieradzkiego.

Uczestniczył w zjeździe szlachty w Radomsku w 1384, związanym z konfliktem wokół obsadzenia tronu polskiego po śmierci Ludwika Węgierskiego.

Właściciel Romiszowic, Pokrzywnicy (Koprzywnicy), Przezwisk, Zachłodzic, Kałów, Woli Kalskiej, Zamościa, Prażki, Woli Praskiej (in. Łazanowskiej, Helszczynej), ul. Koprzywnickiej w Piątku.

Posiadał obronny dwór rycerski (fortalicjum) w Romiszewicach.

Zmarł przed 17 marca 1411, prawdopodobnie uczestnicząc w kampanii wojennej Jagiełły przeciwko Krzyżakom (1409–1411).

Dwukrotnie żonaty: I v. z Heleną II v. z Anną z Suchcic. Miał córki Elżbietę i nieznaną z imienia córkę za Niemierzą z Sokolinik oraz synów Jakuba, Tomasza i Andrzeja (kanonika gnieźnieńskiego i łęczyckiego).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski, T. III, Poznań 1879, s. 400-401, 428-429
  • T. Nowak, Własność ziemska w Ziemi Łęczyckiej w czasach Władysława Jagiełły, Łódź 2003, s. 191-192, 454
  • K. Niesiecki, Herbarz Polski, T.VIII, Lipsk 1841, s. 138
  • F. Piekosiński, Poczet rodów szlachty polskiej wieków średnich, Rocznik Towarzystwa Heraldycznego, T.II, Lwów 1911, s. 24
  • A. Szymczakowa, Drobiazgi heraldyczne z sieradzkiego, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, T. V (XVI), Warszawa 2000, s. 130
  • J. Szyszka, Ród Jelitów w ziemi sieradzkiej w średniowieczu, Wydział Historii UMK, Toruń 2004, s. 111-118,
  • Urzędnicy łęczyccy, sieradzcy i wieluńscy XIII - XV w., Wrocław 1985, s. 109, 134
  • U. Zarzycka, Rola i działalność administracyjno-polityczna rodów ziemi sieradzkiej do końca XIV wieku, Rocznik Łódzki, T. XX (XXIII), Łódź 1975, s. 192