Przejdź do zawartości

Edmund Dydyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Dydyński
Data i miejsce urodzenia

1837
Godowa

Data śmierci

27 grudnia 1883

Narodowość

polska

Edmund Dydyński[1] herbu Gozdawa (ur. 1837 w Godowej, zm. 27 grudnia 1883) – polski oficer, powstaniec styczniowy, właściciel ziemski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1837 w Godowej[2]. Został oficerem Armii Cesarstwa Austriackiego. W 1859 był podporucznikiem 2 klasy utworzonego w tym roku 1859 w Krakowie zachodniogalicyjskiego ochotniczego batalionu strzelców[3]. Był też oficerem 6 pułku piechoty hr. Coronini[2]. Podczas powstania styczniowego służył w oddziale Mariana Langiewicza w stopniu majora kosynierów[2]. Walczył w bitwie pod Grochowiskami[2]. Potem powrócił na obszar Galicji i przez rok był konfiniowany[2].

Został wybrany do Rady c. k. powiatu sanockiego jako reprezentant grupy większych posiadłości w kadencji od około 1877 do około 1880, pełniąc w tym czasie funkcję zastępcy członka wydziału[4][5][6][7]. Był członkiem C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, od około 1872 należał do oddziału samborsko-staromiejsko-turzańskiego[8], od około 1873 do końca życia sanocko-lisko- brzozowsko-krośnieńskiego[9][10][11][12][13][14][15][16][17][18]. Około 1873/1874 był członkiem C. K. Powiatowej Komisji Szacunkowej w Sanoku[19]. Był też członkiem Rady Szkolnej[20].

Ożenił się z Zofią, córką Wincentego Morze, właściciele dóbr w Strachocinie, w tym tamtejszego dworu, a po jego śmierci w 1882 został dziedzicem tego majątku[20]. Zmarł w styczniu[21] lub 27 grudnia 1883[20]. Jego córkami były Zofia i Kazimiera[20].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W ewidencji wojskowych Armii Cesarstwa Austriackiego był określany w języku niemieckim jako „Edmund Ritter Dydyński”.
  2. a b c d e Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 205.
  3. Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: 1859, s. 352.
  4. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 266, 267.
  5. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 255, 256.
  6. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 261.
  7. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 261, 262.
  8. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 531.
  9. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 574.
  10. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 576.
  11. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 586.
  12. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 561.
  13. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 550.
  14. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 546.
  15. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 552.
  16. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 568.
  17. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 570.
  18. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 569.
  19. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 227.
  20. a b c d Moja „Kronika” – Stanisław Berbeć-Piotrowski. Kronika wydarzeń. Rok 1883. piotrowscy-ze-strachociny.pl. [dostęp 2021-04-12].
  21. Tomasz Adamiak: Strachocina. Zarys dziejów parafii. Strachocina: 2001, s. 205.