Eduardas Gizevijus
_(1798%E2%80%941880)_%E2%80%94_%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B0%D1%80%D1%85%D0%B5%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3,_%D1%8D%D1%82%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84,_%D1%8D%D1%82%D0%BD%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3,_%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%B2%D0%BE%D0%B4%D1%87%D0%B8%D0%BA_%D0%B8_%D0%BF%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D0%B3.jpg)
Eduardas Karolis Samuelis Gizevijus, ps. Keliauninkas (ur. 11 listopada 1798 w Ełku, zm. 9 maja 1880 w Tylży) – litewski działacz społeczny i kulturalny w Prusach Wschodnich, nauczyciel, tłumacz oraz etnograf.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Korzenie jego rodziny wywodzą się z Giżycka. Uczył się w szkołach w Sejnach i Gąbinie. Studiował prawo i pedagogikę na Uniwersytecie w Królewcu (1817–1821). W 1825 rozpoczął pracę w gimnazjum tylżyckim jako pierwszy nauczyciel języka litewskiego w mieście.
Był jednym z założycieli Litewskiego Towarzystwa Literackiego w Tylży. Jako etnograf zgromadził 246 litewskich pieśni ludowych. Pisywał do gazet „Preußische Provinzial-Blätter” i „Neue Preußische Provinzial-Blätter” (1837–1866). Przetłumaczył broszurę niemieckiego pedagoga F. Richtera „Lekarz naturalny” (1879).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leonas Gineitis: Gizevijus, Eduardas Karolis Samuelis
- Angelė Vyšniauskaitė: Visuotinė lietuvių enciklopedija, tom VI