Edward Jabłoński (działacz turystyczny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Edward Jabłoński (ur. 28 lipca 1942 w Brzeźnicy, zm. 3 listopada 2011[1] w Łodzi) – doktor nauk przyrodniczych[2], działacz społeczny, biochemik, dietetyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1955 mieszkaniec Łodzi. Od młodzieńczych lat pasjonował się kulturą fizyczną (uprawiał m.in. bieg przez płotki i rzut młotem) oraz turystyką. Absolwent VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka (1960). W 1967 r. podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1971-1974 podjął studia doktoranckie, kierunek chemia w Łódzkiej Akademii Medycznej, gdzie w 1975 r. złożył egzamin doktorski z biochemii uzyskując stopień doktora nauk przyrodniczych, po studiach pracował jako dietetyk.

Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Pracował jako adiunkt w Akademii Medycznej przez 12 lat, równolegle w latach 1978-1982 był zastępcą dyrektora Instytutu Medycyny Społecznej Akademii Medycznej. W roku 1987 podjął pracę w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi jako kierownik Samodzielnej Sekcji Dietetyki. Prowadził m.in. zajęcia dydaktyczne dla studentów i nie tylko. Autor i współautor wielu prac naukowych związanych z dietetyką oraz krajoznawstwem głównie dotyczących zdrowego trybu życia oraz roli odznak turystycznych i krajoznawczych PTTK w kształtowaniu postaw turystycznych.

Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]

Członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego był od roku 1964 do śmierci. Pełnił wiele ważnych funkcji m.in. był członkiem (w latach 1965-1967), prezesem (1966-1967) zarządu Oddziału Międzyuczelnianego w Łodzi. Działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich (organach odpowiedzialnych za sport i turystykę). W swej działalności społecznej był m.in. organizatorem imprez turystyki kwalifikowanej w środowisku studenckim, młodzieży szkolnej, organizatorem kursów na uprawnienia Organizatora Turystyki. W latach 1968-1976 był członkiem potem sekretarzem Komisji Turystyki Pieszej Zarządu Okręgu PTTK w Łodzi, w latach 1972-1979 członkiem plenum Zarządu Wojewódzkiego w Łodzi, w latach 1979-1985 wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego, w latach 1981-1989 członkiem plenum Zarządu Głównego PTTK, a w latach 1995-2009 członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej PTTK. Pełnił wiele innych ważnych funkcji jak np. był członkiem Kapituły Odznaczeń od 1993 r. Komisji Prawno-Organizacyjnej, Zespołu ds. Szkolenia, Rady Ośrodka Szkolenia Zarządu Głównego PTTK, Komisji Kół Zakładowych i Osiedlowych, Rady Nadzorczej BTZ PTTK w Łodzi.

W PTTK był członkiem kadry programowej PTTK: przodownikiem turystyki pieszej, znakarzem szlaków nizinnych i instruktorem krajoznawstwa Polski. Swoje doświadczenie wykorzystywał podczas prowadzonych kursów czy spotkań krajoznawczych m.in. podczas sejmików przed IV i V Kongresem Krajoznawstwa Polskiego. W swej pracy krajoznawczej był m.in. inicjatorem ustanowienia Odznaki Krajoznawczej PTTK Województwa Łódzkiego i odznaki krajoznawczej Śladami św. Maksymiliana Kolbego.

Swoje artykuły publikował m.in. w „Ziemi”, „Gościńcu”, „Wędrowniku”, „Krajoznawstwie i Turystyce”. Jego artykuły często dotyczyły odznak turystycznych i krajoznawczych.

Walny Zjazd PTTK uhonorował go za całokształt działań nadając mu 16 września 2005 r. godność Członka Honorowego PTTK.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie nagradzany za pracę dydaktyczną i naukową, nagrodzony został m.in. Nagrodą I stopnia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za osiągnięcia naukowe oraz Odznaką honorową „Za Zasługi dla Ochrony Zdrowia”.

Wyróżniony i odznaczony wielokrotnie za pracę społeczną.

  • nadano mu wiele odznak w uznaniu pracy m.in. w Oddziale w Łodzi i w Pabianicach, oraz zdobył wiele honorowych stopni odznak turystycznych i krajoznawczych.
  • Za swą pracę otrzymał wiele wyróżnień organizacyjnych: Honorową Odznakę PTTK w stopniu złotym, Medal 50 lat PTTK, Odznaką Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży, Medal Za zasługi w upowszechnianiu turystyki w zakładzie pracy, Plakietę Złotej Kierownicy, Medal 50-lecia Komisji Turystyki Pieszej, Certyfikat Jubileuszowy Komisji Krajoznawczej.

Odznaczenia państwowe[edytuj | edytuj kod]

Spoczywa[edytuj | edytuj kod]

Pochowany został na cmentarzu na Zarzewie w Łodzi (ul. Przybyszewskiego).

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Granitowa tablica pamiątkowa poświęcona Edwardowi Jabłońskiemu odsłonięta została 28 lipca 2012 roku w Warszawie, w Kościele Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych na Chomiczówce[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edward Jabłoński nie żyje.
  2. Dr Edward Jabłoński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-03-20].
  3. Odsłonięcie tablicy śp. Edwarda Jabłońskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Mamenas Edward Jabłoński [w:] Gościniec 3/20/2005, wyd. przez Zarząd Główny PTTK, ISSN 1642-0853, s. 40-41