Egzamin dojrzałości (film 1978)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Egzamin dojrzałości
Gatunek

film dokumentalny

Rok produkcji

1978

Data premiery

1980

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

16 min

Reżyseria

Marcel Łoziński

Scenariusz

Marcel Łoziński

Zdjęcia

Jacek Petrycki

Montaż

Łucja Ośko

Produkcja

Jerzy Tomaszewicz

Wytwórnia

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych

Egzamin dojrzałości – polski film dokumentalny z 1978 roku w reżyserii i według scenariusza Marcela Łozińskiego.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Film stanowi zapis okoliczności ustnego egzaminu maturalnego z historii oraz wiedzy o społeczeństwie w jednym z warszawskich liceów ogólnokształcących. Film pokazuje, jak wśród maturzystów górę nad moralnością bierze cwaniactwo oraz nieszczerość. Uczniom trudność sprawiają pytania dotyczące zasad ustroju socjalistycznego, roli i struktury Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, praw i obowiązków jej członków. Część maturzystów świadomie wybiera dwójmyślenie, odpowiadając zgodnie z pożądaną przez egzaminatorów linią partyjną. Film wieńczą maturalna gala, wręczenie dyplomów oraz podziękowania dla pedagogów[1].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Egzamin dojrzałości w chwili produkcji okazał się filmem niecenzuralnym. Jego premiera została odłożona do momentu porozumień sierpniowych 1980 roku. Wespół z Próbą mikrofonu film otrzymał Brązowego Lajkonika na Krakowskim Festiwalu Filmowym[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jerzy Armata, "Egzamin dojrzałości" [online], Culture.pl, marzec 2011 [dostęp 2021-07-14] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]