Einheitselektrolokomotive
Einheitselektrolokomotive – lokomotywy elektryczne wyprodukowane dla kolei zachodnioniemieckich. Po II wojnie światowej koleje zachodnioniemieckie początkowo eksploatowały elektrowozy wyprodukowane dla przedwojennych kolei niemieckich. Dlatego w 1950 roku zostały zaprojektowane nowe lokomotywy, przeznaczone do prowadzenia pociągów pasażerskich i towarowych na zelektryfikowanych liniach kolejowych zamiast przedwojennych elektrowozów[1]. W 1952 roku wyprodukowano pierwszy taki elektrowóz Baureihe E 10, przeznaczony do prowadzenia pociągów ekspresowych[2]. W 1957 roku wyprodukowano pierwszy elektrowóz w wersji towarowej Baureihe 150, przeznaczony do prowadzenia ciężkich pociągów towarowych[3]. Dodatkowo by zaspokoić zróżnicowane potrzeby przewoźnika produkowano uniwersalne lokomotywy Baureihe E 40 i Baureihe E 41, przeznaczone do prowadzenia ciężkich pociągów towarowych i osobowych[4]. Elektrowozy były pomalowane na kolor granatowy oraz zielony[5]. Lokomotywy elektryczne są wycofane z eksploatacji i zostały zastąpione przez obecnie eksploatowane nowoczesne lokomotywy elektryczne[6]. Kilka lokomotyw zachowano jako czynne eksponaty zabytkowe[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Modelarstwo TT: Opis lokomotywy elektrycznej BR 140. [dostęp 2015-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-30)].
- ↑ Museum Koblenz: E 10 348 Schnellzug-Elektrolokomotive. [dostęp 2016-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)]. (niem.).
- ↑ Museum Koblenz: E 50 091 Güterzug-Elektrolokomotive. [dostęp 2016-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)]. (niem.).
- ↑ Museum Koblenz: E 41 001 Personenzug-Elektrolokomotive. [dostęp 2016-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)]. (niem.).
- ↑ Ulrich Budde: Bauartunterschiede Baureihe 110.1. (niem.).
- ↑ Marcus Hirt: Geschichte der Baureihe E10/110. (niem.).
- ↑ Museum Koblenz: 113 311-5 Schnellzug-Elektrolokomotive. [dostęp 2016-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)]. (niem.).