Eksekias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tzw. Czara Eksekiasa z wyobrażeniem boga Dionizosa w łodzi, malowidło na kyliksie, Gliptoteka monachijska

Eksekias (VI wiek p.n.e.) – grecki garncarz i malarz z Attyki, działający w okresie archaicznym od ok. 550 p.n.e. do ok. 525 p.n.e.

Tworzył w technice czarnofigurowej, wyróżniając się rysunkiem nacechowanym precyzją, przejrzystą kompozycją i wydłużonymi proporcjami. Dotychczas zachowało się jedenaście sygnowanych przez niego naczyń; dwadzieścia pięć kolejnych jest mu przypisywanych. Najbardziej znana jest amfora z przedstawieniem grających w kości Achillesa i Ajaksa (z ok. 530-525 p.n.e., Muzea Watykańskie), sygnowana formułą: Eksekias egraphse m'kapoiesen („Eksekias zrobił mnie i ozdobił”).

Kyliks Eksekiasa przedstawiający żeglującego Dionizosa stał się inspiracją dla utworu Zbigniewa Herberta Czarnofigurowe dzieło Eksekiasa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Herbert, Wiersze zebrane, Kraków: Wydawnictwo a5, 2008, s. 629.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • E. Papuci-Władyka, Sztuka starożytnej Grecji, Warszawa, Kraków: Wydawnictwo PWN, 2001, ISBN 83-01-13525-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]