Elfik wstęgoszyi
| Coeligena torquata[1] | |||
| (Boissonneau, 1840) | |||
 Samiec | |||
_-NBII_Image_Gallery-a00189.jpg) Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
elfik wstęgoszyi | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Elfik wstęgoszyi[4] (Coeligena torquata) – gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae) występujący w zachodniej Ameryce Południowej w Andach.
Systematyka, zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Systematyka tego gatunku jest kwestią sporną. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 8 podgatunków C. torquata[5][4]:
- C. t. conradii (Bourcier, 1847) – elfik białopierśny – wschodnia Kolumbia, północno-zachodnia Wenezuela
- C. t. torquata (Boissonneau, 1840) – elfik wstęgoszyi – Kolumbia, północno-zachodnia Wenezuela, wschodni Ekwador i północne Peru
- C. t. fulgidigula (Gould, 1854) – elfik modrołbisty – zachodni Ekwador
- C. t. margaretae J. T. Zimmer, 1948 – prowincja Chachapoyas (północne Peru)
- C. t. eisenmanni Weske, 1985 – elfik zielonołbisty – południowe Peru
- C. t. insectivora (Tschudi, 1844) – elfik ubogi – środkowe Peru
- C. t. omissa J. T. Zimmer, 1948 – południowo-wschodnie Peru
- C. t. inca (Gould, 1852) – elfik inkaski – Boliwia
Na liście ptaków świata opracowywanej we współpracy BirdLife International z autorami Handbook of the Birds of the World (5. wersja online: grudzień 2020) do C. torquata zaliczane są tylko podgatunki torquata, fulgidigula, margaretae i insectivora, a pozostałe podnoszone są do rangi gatunków: C. conradii, C. eisenmanni i C. inca (wraz z omissa jako podgatunkiem). Lista ta jest wykorzystywana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN)[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Wygląd
- Upierzenie oliwkowozielone z białym pasem na szyi i sterówkach, na głowie bordowa plama.
- Średnie wymiary
- Długość ciała około 14,5 cm, masa ciała samca około 7,3 g, samicy około 6,6 g[2].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Biotop
- Górskie, wilgotne lasy mgliste[2].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2014 roku dzieli ten takson na cztery odrębne gatunki, wszystkie zalicza do kategorii najmniejszej troski (LC – Least Concern); trendy liczebności ich populacji są spadkowe[3][7][8][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Coeligena torquata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Züchner, T., de Juana, E., Boesman, P. & Kirwan, G.M.: Collared Inca (Coeligena torquata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2015). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, 2015. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)].
- ↑ a b Coeligena torquata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Heliantheini Reichenbach, 1853 (wersja: 2021-07-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-03].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-03]. (ang.).
- ↑ Handbook of the Birds of the World and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 5 [online], BirdLife Data Zone, grudzień 2020, s. 74–75 [dostęp 2021-09-03].
- ↑ Coeligena conradii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-09-03] (ang.).
- ↑ Coeligena eisenmanni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-09-03] (ang.).
- ↑ Coeligena inca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-09-03] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).