Enterobacter cloacae
 Kolonie Enterobacter cloacae na agarze tryptonowo-sojowym | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Enterobacter cloacae |
| Nazwa systematyczna | |
Enterobacter cloacae – gatunek Gram-ujemnej, względnie beztlenowej, patogennej pałeczki.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Enterobacter cloacae jest, Gram-ujemną, względnie beztlenową pałeczką o długości 0,8-2 μm i średnicy ok. 0,3-0,6 μm. Bakteria ta posiada wici, jest katalazo-dodatnia i oksydazo-ujemna[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Enterobacter cloacae występuje powszechnie w środowisku (wodzie, ściekach, glebie i produktach spożywczych), wchodzi również w skład mikrobioty jelitowej ludzi i zwierząt[2].
Zakażenia[edytuj | edytuj kod]
Enterobacter cloacae wywołuje zakażenia szpitalne takie jak[3]:
- Bakteriemia
- Zapalenie wsierdzia
- Zapalenie stawów
- Zapalenie kości i szpiku
- Zakażenia skóry i tkanek miękkich
- Zakażenia dolnego odcinka układu moczowego
- Zakażenia wewnątrzbrzuszne
Antybiotykooporność[edytuj | edytuj kod]
Połowa izolowanych klinicznie szczepów wykazuje się nadekspresją cefalosporynazy AmpC, co warunkuje jej oporność na penicyliny oraz cefalosporyny pierwszej, drugiej i trzeciej generacji, często obserwuje się koekspresję AmpC i ESBL. Wśród szczepów Enterobacter cloacae zostały zidentyfikowane wszystkie klasy karbapenemaz (najczęsciej występuje OXA-48). Izoluje się również szczepy oporne na amingolikozydy, chloramfenikol, fluorochinolony, tetracykliny[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Enterobacter cloacae [online], Uniwersytet Hawajski [dostęp 2024-02-08].
- ↑ Maria Lina Mezzatesta, Floriana Gona, Stefania Stefani, Enterobacter cloacae complex: clinical impact and emerging antibiotic resistance, „Future Microbiology”, 7 (7), 2012, s. 887–902, DOI: 10.2217/fmb.12.61, ISSN 1746-0913 [dostęp 2024-02-08].
- ↑ F. Fata i inni, Gas gangrene of the arm due to Enterobacter cloacae in a neutropenic patient, „Southern Medical Journal”, 89 (11), 1996, s. 1095–1096, DOI: 10.1097/00007611-199611000-00014, ISSN 0038-4348, PMID: 8903295 [dostęp 2024-02-08].
- ↑ Anne Davin-Regli, Jean-Marie Pagès, Enterobacter aerogenes and Enterobacter cloacae; versatile bacterial pathogens confronting antibiotic treatment, „Frontiers in Microbiology”, 6, 2015, DOI: 10.3389/fmicb.2015.00392, ISSN 1664-302X, PMID: 26042091, PMCID: PMC4435039 [dostęp 2024-02-08].
