Eozostrodon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eozostrodon
Parrington, 1941[1]
Okres istnienia: 210 mln lat temu
210/210
210/210
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Rząd

Morganucodonta

Rodzina

Morganucodontidae

Rodzaj

Eozostrodon

Typ nomenklatoryczny

Eozostrodon parvus Parrington, 1941

Gatunki

zobacz opis w tekście

Eozostrodon – wymarły rodzaj ssaka z rodziny Morganucodontidae.

Etymologia nazwy rodzajowej: gr. εως eōs lub ηως ēōs „świt, wschód”[2]; ζωστερ zōster „pas”[3]; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[4].

Żył w okresie późnego triasu i wczesnej jury (ok. 210 mln lat temu) na terenach obecnej Europy i Azji. Jego szczątki znaleziono w okolicach miasta Holwell (hrabstwo Somerset, Anglia) i w Chinach[5][6].

Eozostrodon był jednym z najstarszych ssaków i jednym z największych ssakokształtnych. Miał ponad 1 m długości. Był ssakiem jajorodnym, młode były karmione mlekiem matki. Jego zęby posiadały wszelki cechy zębów ssaków: były zróżnicowane, trzonowce miały trójkątne guzki, były wymieniane jedynie jeden raz w ciągu życia[7][8].

Gatunki eozostrodona[5]:

  • Eozostrodon parvus Parrington, 1941
  • Eozostrodon problematicus Parrington, 1941

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]