Epizootia

Epizootia, epizoocja^[1]^[2] (pomór, zaraza) – występowanie zachorowań na jedną z chorób zakaźnych, wśród zwierząt domowych lub dzikich na danym terenie, w zdecydowanie większej liczbie niż w poprzednich latach rejestracji danych^[3]^[2].

Analogiczne zjawisko w zbiorowiskach ludzkich nazywamy epidemią, a roślinnych epifitozą.

W 1924 r. w Paryżu powołano Międzynarodowy Urząd ds. Zwalczania Epizootii (fr. Office International des Epizooties, OIE)^[4]^[5]. W 2003 zmienił nazwę na Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt.

Zobacz też

enzootia

Przypisy

↑ z gr. epi- 'na' i dzōon 'stworzenie; istota; zwierzę' (Słownik Wyrazów Obcych)
↑ ^a ^b Jan Boczek, Nauka o szkodnikach roślin uprawnych, wyd. III poprawione i uzupełnione, SGGW, 1998, s. 413.
↑ Z. Wachnik: Zarys chorób zakaźnych zwierząt. PWN, 1983, s. 72- 84. ISBN 83-01-03509-9.
↑ Międzynarodowe porozumienie o utworzeniu w Paryżu Międzynarodowego Urzędu dla Zwalczania Epizootij, podpisane w Paryżu 25 stycznia 1924 roku (Dz.U. 1925 nr 108 poz. 767) ratyfikowane zgodnie z ustawą z 1 kwietnia 1924 r. (Dz.U. 1924 nr 36 poz. 380)
↑ Ogólne zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt

[1] z gr. epi- 'na' i dzōon 'stworzenie; istota; zwierzę' (Słownik Wyrazów Obcych)

[:0-2] Jan Boczek, Nauka o szkodnikach roślin uprawnych, wyd. III poprawione i uzupełnione, SGGW, 1998, s. 413.

[Wachnik-3] Z. Wachnik: Zarys chorób zakaźnych zwierząt. PWN, 1983, s. 72- 84. ISBN 83-01-03509-9.

[4] Międzynarodowe porozumienie o utworzeniu w Paryżu Międzynarodowego Urzędu dla Zwalczania Epizootij, podpisane w Paryżu 25 stycznia 1924 roku (Dz.U. 1925 nr 108 poz. 767) ratyfikowane zgodnie z ustawą z 1 kwietnia 1924 r. (Dz.U. 1924 nr 36 poz. 380)

[5] Ogólne zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]