Przejdź do zawartości

Eptatretinae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Eptatretus)
Eptatretinae[1]
Bonaparte, 1850[2]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – Eptatretus polytrema
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

bezżuchwowce

Gromada

śluzice

Rząd

śluzicokształtne

Rodzina

śluzicowate

Podrodzina

Eptatretinae

Typ nomenklatoryczny

Homea banksii Fleming, 1822 (= Petromyzon cirrhatus Forster, 1801)

Rodzaje

Eptatretus Cloquet, 1819[12]

Eptatretinaemonotypowa podrodzina bezżuchwowców z rodziny śluzicowatych (Myxinidae).

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eptatretus (Heptatrema, Heptatretus): gr. ἑπτα hepta „siedem”; τρητος trētos „z dziurami, przebity, perforowany”[13].
  • Homea: Sir Everard Home (1756–1832), brytyjski chirurg[3]. Gatunek typowy: Fleming, 1822 (= Petromyzon cirrhatus Forster, 1801).
  • Bdellostoma: gr. βδελλα bdella „pijawka”[14]; στομα stoma, στοματος stomatos „usta”[15]. Gatunek typowy: Bdellostoma hexatrema Müller, 1836.
  • Hexabranchus: gr. ἑξ hex „sześć”[16]; βραγχια brankhia „skrzela”[17]. Gatunek typowy: Hexabranchus lichtensteinii Schultze, 1836; młodszy homonim Hexabranchus Ehrenberg, 1831 (Mollusca).
  • Polistotrema: gr. πολιτυς politus „gładki, wypolerowany”[18]; τρημα trēma, τρηματος trēmatos „otwór”[19]. Gatunek typowy: Bdellostoma stoutii Lockington, 1878.
  • Paramyxine: gr. παρα para „blisko, obok”[20]; rodzaj Myxine Linnaeus, 1758. Gatunek typowy: Paramyxine atami Dean, 1904.
  • Dodecatrema: gr. δωδεκα dōdeka „dwanaście”; τρημα trēma, τρηματος trēmatos „otwór”[10]. Gatunek typowy: Bdellostoma polytrema Girard, 1855.
  • Quadratus: łac. quadratus „kwadratowy”, od quadrare „zrobić kwadrat”, od quadrum „kwadrat”[11]. Gatunek typowy: Paramyxine taiwanae Shen & Tao, 1975.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należy jeden rodzaj Eptatretus z następującymi gatunkami[21]:

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Eptatretus Cloquet, 1819

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eptatretinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. van der Laan et al.. Family-group names of Recent fishes. „Zootaxa Monograph”. 3882, s. 1-230, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3882.1.1. (ang.). 
  3. a b J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 374. (ang.).
  4. F.S. Voigt: Das Thierreich, geordnet nach seiner Organisation: als Grundlage der Naturgeschichte der Thiere und Einleitung in die vergleichende Anatomie. Cz. 2. Leipzig: Brockhaus, 1832, s. 529. (niem.).
  5. J.P. Müller. Vergleichende Anatomie der Myxinoiden, der Cyclostomen mit durchbohrtem Gaumen. Erster Theil. Osteologie und Myologie. „Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1834, s. 79, 1836. (niem.). 
  6. K.A.S. Schultze. Eine neue, von Prof. Lichtenstein aus dem äthiopischen Meer erhaltene Fischsippe. „Isis von Oken”. 29 (10), s. 757, 1835. (niem.). 
  7. D.S. Jordan & C.H. Gilbert. List of the fishes of the Pacific coast of the United States, with a table showing the distribution of the species. „Proceedings of the United States National Museum”. 3 (173), s. 458, 1881. (ang.). 
  8. B. Dean. Notes on Japanese myxinoids. A new genus Paramyxine and a new species Homea okinoseana. Reference also to their eggs. „Journal of the College of Science, Imperial University of Tōkyō, Japan”. 19 (2), s. 14, 1904. (ang.). 
  9. C.T. Regan. A synopsis of the myxinoids of the genus Heptatretus or Bdellostoma. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 9 (53), s. 534, 1912. (ang.). 
  10. a b H.W. Fowler. New taxonomic names of fish-like vertebrates. „Notulae Naturae”. 187, s. 3, 1947. (ang.). 
  11. a b R.L. Wisner. Descriptions of two new subfamilies and a new genus of hagfishes (Cyclostomata: Myxinidae). „Zoological Studies”. 38 (3), s. 309, 1999. (ang.). 
  12. H. Cloquet: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu'en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 15. Strasbourg; Paris: F. G. Levrault; Le Normant, 1819, s. 134. (fr.).
  13. R. Froese & D. Pauly: Eptatretus aceroi Polanco Fernandez & Fernholm, 2014. FishBase (version: 08/2021). [dostęp 2022-02-24]. (ang.).
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 30.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 222.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 104.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 34.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 181.
  19. Jaeger 1944 ↓, s. 241.
  20. Jaeger 1944 ↓, s. 161.
  21. W.N. Eschmeyer, R. Fricke & R. van der Laan: Eptatretinae. [w:] Catalog of fishes: genera, species, references [on-line]. California Academy of Sciences. [dostęp 2022-02-23]. (ang.).
  22. Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]